Για την φωτογραφία στην ΚΑΤΟΧΗ.ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ/Μ.Κασιματης

Λιγα λογια για την φωτογραφία στην ΚΑΤΟΧΗ σαν ελαχιστο φορο τιμης στους φωτογραφους εκεινης της περιοδου.

Με την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, τα συμμαχικά στρατεύματα κατέστρεψαν τις φωτογραφικές εγκαταστάσεις της Kodak, για να μην πέσουν στα χέρια των Γερμανών. Η Kodak παρέμεινε κλειστή σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, με συνέπεια να είναι δυσχερής η ανεύρεση φιλμ και φωτογραφικού εξοπλισμού. Μετά την κατάληψη της Αθήνας, οι Γερμανοί κατέσχεσαν όλο το κινηματογραφικό καί φωτογραφικό υλικό του Αλβανικού πολέμου, πού βρισκόταν στη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού, για το οποίο δεν είχε ληφθεί μέριμνα προφύλαξης. Παράλληλα, απαγόρευσαν, με την ποινή του θανάτου, να φωτογραφίζονται οι δράσεις τους. Το 1943 τραυμάτισαν, στήν προσπάθειά του νά φωτογραφίσει, τον φωτορεπόρτερ Πέτρο Πουλίδη (Αρχείο ΕΡΤ) και αργότερα, για τον ίδιο λόγο, εκτέλεσαν τον γιο του Γεώργιο. Γι’ αυτό το λόγο πολλοί επαγγελματίες φωτογράφοι αναγκάστηκαν νά κάνουν άλλα επαγγέλματα, για νά ζήσουν. Αλλοι φωτορεπόρτερ - φωτογράφοι που φωτογράφισαν την Κατοχή ήταν : ο Μανώλης Μεγαλοοικονόμου, ο Κώστας Μεγαλοοικονόμου, ο δημοσιογράφος Κώστας Παράσχος, ο Βασίλης Τσακιράκης /ΕΑΜ, ο Ιωάννης Μπίρης,

ο Σπύρος Χαλκίδης, ο Ευριπίδης Μάρτογλου, ο Κυριάκος Κουρμπέτης, οι Ηνωμένοι Φωτορεπόρτερ,
ο Δήμος Πατρίδης, που συνεργάστηκε με τον Ερυθρό Σταυρό και φωτογράφισε στα νοσοκομεία, όπως και η Βούλα Παπαϊωάννου, ο Δημήτρης Χαρισιάδης, και η Λιλή Αλιβιζάτου. Επίσης, μια ομάδα αστυνομικών της εγκληματολογικής υπηρεσίας υπό τον Αριστοτέλη Κουτσουμάρη φωτογράφισε τις συνθήκες της Κατοχής. Στά δύσκολα αυτά χρόνια πέθαναν οι φωτορεπόρτερ-φωτογράφοι, Δημήτρης Γιάγκογλου και Νίκος Σούτσος.
Ενδεικτικά, φωτογραφίες και πληροφορίες σχετικές περιλαμβάνονται στα βιβλία: ΑΙ ΑΘΗΝΑΙ του Κωνσταντίνου Μπίρη, ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΤΟΧΗΣ του Βάσου Μαθιόπουλου, στη μελέτη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ, ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ του Άλκη Ξανθάκη, σε μονογραφίες φωτογράφων κ.ά.
Φωτογραφικό υλικό βρίσκεται σε αρχεία μουσείων, ιδρυμάτων και φορέων:
ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ, ΙΦΑΝΕ, ΑΡΧΕΙΟ ΕΡΤ, ΕΘΝΙΚΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ, ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΑΣΚΙ, ΠΕΑΕΑ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΑΡΧΕΙΟ ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ, ΕΔΙΑ ,
στο αρχείο της Αργίνης Γούτου, καθώς και στα φωτογραφικα αρχεία που έχουν συγκεντρώσει οι συλλέκτες:
Νίκος Τόλης, Μιχάλης Τσάγκαρης, Νίκος Πολίτης κ.ά.
Συλλογή στοιχείων : ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ www.eteriafotografizontas.blogspot.gr

Τορπιλισμος του καταδρομικου ΕΛΛΗ απο το ιταλικο υποβρυχιο Delfino στην Τηνο .15 Αυγουστου 1940

Εκρηξη τορπιλης.

καταδρομικο ΕΛΛΗ

 ΕΛΛΗ

 ΕΛΛΗ

ΕΛΛΗ

 

http://www.e-nautilia.gr/2012/12/blog-post_2357.html

Το καταδρομικό Έλλη και η βύθιση του από τους Ιταλούς

http://perialos.blogspot.gr/2012/01/blog-post_21.html

 Ο ΤΟΡΠΙΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΔΡΟΜΟΥ "ΕΛΛΗ",
όπως τον είδε ο κυβερνήτης του Ιταλικού Υ/Β “Delphino”(1)

https://averoph.wordpress.com/2012/08/15/%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%AE%CE%BD%CE%BF/

πρωτη δημοσιευση 15/8/2013

Φωτο του ιταλικου υποβρυχιου Delfino που τορπιλισε το καταδρομικο ΕΛΛΗ στην Τηνο στις 15 Αυγουστου 1940

πρωτη δημοσιευση 15/8/2013

Eγκύκλιος Μεταξά περί του τύπου.

 Με το που ανέλαβε την εξουσία ο Μεταξάς, ο τύπος ετέθη υπό αυστηρότατη λογοκρισία την οποία κατηύθυνε ο περιβόητος Νικολούδης με ειδικά συνεργεία λογοκριτών εγκατεστημένων στο υπουργείο του. Για την λειτουργία της λογοκρισίας υπήρχε ειδική μυστική εγκύκλιος  που καθόριζε πλέον το ρόλο του τύπου. Το κείμενο της εγκυκλίου του Μεταξά είναι το εξής:
1) Απαγορεύεται απολύτως η εμφάνισις λευκών εις τας στήλας των εφημερίδων.  Αι εφημερίδες υποχρεούνται να συμπληρώνουν τα δημιουργούμενα κενά εκ των διαγραφών, εις τας οποίας προβαίνει η υπηρεσία εποπτείας Τύπου.
Απαγορεύεται η συμπλήρωσις των κενών εις την πρώτην και τελευταίαν σελίδα με διαφημίσεις.
Απαγορεύεται απολύτως η αναγραφή πληροφορίας, η οποία να αποκαλύπτει την άσκησιν προληπτικής λογοκρισίας.
2) Απαγορεύεται οιαδήποτε κρίσις περί του έργου της Κυβερνήσεως, εκτός εάν είναι ευμενής.
3) Απαγορεύεται η αναγραφή οιασδήποτε πληροφορίας αφορώσης πολιτικά κόμματα και πολιτευομένους εν γένει, ως και η αναγραφή των ονομάτων αυτών.
4) Απαγορεύεται η αναγραφή ειδήσεων περί μεταβολών των υπουργών και εν γένει συνθέσεως της Κυβερνήσεως.
5) Περί ταξιδίων της Α.Μ. του Βασιλέως θα δημοσιεύονται μόνον όσα ανακοινούνται επισήμως.
6) Απαγορεύεται η δημοσίευσις κρίσεων ή πληροφοριών περί συναλλάγματος, δραχμής, δημοσίου χρέους, πίστεως της Χώρας, εντόκων γραμματίων, μεταφοράς χρυσού και εν γένει περί της οικονομικής καταστάσεως της χώρας. Η δημοσίευσις τούτων επιτρέπεται μόνον όταν δίδωνται εγγράφως υπό του κ. Υπουργού των Οικονομικών σχετικαί ανακοινώσεις.
7) Απαγορεύεται η αναγραφή πάσης πληροφορίας σχέσιν εχούσης με εργατικάς και επαγγελματικάς οργανώσεις και οιασδήποτε εκδηλώσεις αυτών, εκτός εάν πρόκειται περί κινήσεων και εκδηλώσεων αι οποίαι είναι ενισχυτικαί του έργου της Κυβερνήσεως, έχουν δε εγκριθεί προηγουμένως υπό του υφυπουργού της εργασίας δια τας Αθήνας ή των αρμοδίων υπηρεσιών δια τας επαρχίας.
8) Απαγορεύεται η αρθρογραφία ή η ειδησεογραφία περί ακριβείας του βίου, υπερτιμήσεως των ειδών, αισχροκερδείας και τιμαρίθμου, εκτός εάν πρόκειται περί υπουργικών ανακοινώσεων.
9) Εν γένει αι εφημερίδες δέον να υποχρεωθώσιν, όπως εκθύμως και ενθουσιωδώς δι΄άρθρων, σχολίων και πάσης φύσεως δημοσιευμάτων συμβάλωσιν εις το αναμορφωτικόν και αναδημιουργικόν έργον της Κυβερνήσεως.
10) Απαγορεύεται η αναγραφή ειδήσεων, εξ ών να εμφάινηται η ύπαρξις καπνεργατικού τραστ.
Προ της κυκλοφορίας εκάστη εφημερίς ή περιοδικόν δέον να αποστέλλη εις την αρμοδίαν υπηρεσίαν εποπτείας Τύπου εν πρώτον φύλλον, δια να παραβάλλεται με τα λογοκριθέντα δοκίμια και αφού ληφθεί η άδεια αυτής, δια σφραγίσεως του φύλλου, τότε και μόνον θα επιτρέπεται η κυκλοφορία.

 «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλαδας» Τάσος Βουρνάς Εκδόσεις Τολίδης
(1909-1940) σελίδα 484

Φωτογραφιες απο λευκωματα/βιβλια της 4ης Αυγουστου

1936-1940
Τα πρωτα βηματα της προπαγανδιστικης φωτογραφιας στην Ελλαδα απο το καθεστως της 4ης Αυγουστου. Συλλογη φωτογραφιων απο τα λευκωματα και βιβλια του μεταξικου καθεστωτος.
 / επιμελεια: φωτογραφιζοντας

Ο Ιωάννης Μεταξάς στο όραμα του «Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός»  προσπάθησε να κάνει μια σύνθεση του αρχαίου, του βυζαντινού και του σύγχρονου λαϊκού πολιτισμού. Οι διάφορες εκδηλώσεις που διεξήγονταν από την μία είχαν δημοτικούς χορούς και από την άλλη αναβιώσεις με αρχαϊκές ενδυμασίες όπως οι εορτές του Παναθηναϊκού Σταδίου.  

φωτογραφος NELLY`S

Συμπαθούντες και εργασθέντες στην προσπαθεία του Μεταξά να επιβάλει το όραμα του,  ήταν ο Αγγελος και η Εύα Σικελιανού, η Αγγελική Χατζημιχάλη, ο εικαστικός Κωνσταντίνος Παρθένης που έκανε το σήμα της 4ης Αυγούστου, η φωτογράφος NELLY`S (η οποία ανέλαβε μάλιστα την φωτογραφική προώθηση του καθεστώτος με εστίαση όχι μόνο στη τουριστική ιδιαιτερότητα που  πρόσφερε η Ελλάδα αλλά πρωτίστως σε συνδιασμό με τα αρχαία μνημεία, την αρχαϊκη καταγωγή  των Ελλήνων, ακολουθώντας την κατεύθυνση που υπήρχε ήδη στα αντίστοιχα καθεστώτα  της φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας) . Αλλες προσωπικότητες ήταν: οι Κωνσταντίνος Δοξιάδης,  Πρόδρομος Μποδοσάκης, Κωστής Μπαστιάς, Αρίστος Καμπάνης.
Για τους εικαστικούς καλλιτέχνες να αναφερθούν επιπλέον:
ο ζωγράφος και καθηγητής Κωνσταντίνος Παρθένης(1878-1967), ο γλύπτης Μιχαήλ Τόμπρος(1889-1974) και ο χαράκτης Αγγελος Θεοδωρόπουλος αντιπροσώπευσαν την Ελλάδα στην Μπιενάλε Βενετίας (1938).
Ο εικαστικός Νίκος Εγγονόπουλος το 1938 συνεργάζεται με τον Δημήτρη Πικιώνη  σε μακέτες αρχοντικών (κατασκευές με χορηγία του Υφυπουργού Τουρισμού). Λίγους μήνες μετά όταν κυκλοφορεί το Λεύκωμα Ελληνικής Μόδας που περιλαμβάνει και δικά σχέδια, έχει σχεδιάσει το εξώφυλλο. Επίσης κατασκεύασε μετάλλιο για λογαριασμό του Υφυπουργείου Τύπου και Τουρισμού.  Συμμετείχε σε ομαδική έκθεση Ελλήνων καλλιτεχνών στην Ν.Υόρκη. 
Ο εικαστικός/ζωγράφος  Γιάννης Μηταράκης (1898 - 1963) συμμετείχε με έργο του στην παγκόσμια έκθεση Νέας Υόρκης (1939) και  αντιπροσώπευσε την Ελλάδα στην Μπιενάλε Βενετίας (1940)
Ο εικαστικός/ζωγράφος  Γεράσιμος Σταματελάτος/Στέρης Γεράσιμος (1898 Διγαλέτο Κεφαλλονιάς - 1987 Νέα Υόρκη)   το 1938 κατόπιν διαγωνισμού αναλαμβάνει τη διακόσμηση του ελληνικού περιπτέρου στη Διεθνή Έκθεση το 1939. Το ελληνικό περίπτερο διακοσμούν 4 μεγάλες τοιχογραφίες του, με θέμα την ιστορία του Ελληνικού Πολιτισμού.
Αλλα και η φωτογράφος NELLY`S είχε  αναλάβει και αυτή να εικονογραφήσει  (με μεγάλα φωτοκολάζ) το ελληνικό περίπτερο στην Ν Υόρκη.

 φωτοκολλάζ  NELLY`S

 Οπως αναφέρει αποκαλυπτικά η Κατερίνα Ζαχαρία, Τακτική Καθηγήτρια Κλασικής Φιλολογίας και Αρχαιολογίας του Loyola Marymount University, Los Angeles.
"Η Κορύφωση της μεταξικής προπαγάνδας υπέρ της Ελλάδας αποτελεί το Ελληνικό Περίπτερο στην Παγκόσμια Έκθεση του 1939 στη Νέα Υόρκη. Το Ελληνικό Περίπτερο, διαμορφωμένο ως πρεσβεία προώθησης της εθνικιστικής ιδεολογίας του καθεστώτος Μεταξά, «έστησε» γιά τους επισκέπτες του ένα «δοξαστικό» εθνικιστικό μάθημα ιστορίας της Ελλάδας, θέτοντας τις βάσεις για το εθνικιστικό όραμα του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού». Ο Θεολόγος Νικολούδης, Γραμματέας του Υπουργείου Τύπου και Τουρισμού, ανέθεσε στην Nelly΄s να διακοσμήσει το Ελληνικό Περίπτερο με το φωτογραφικό υλικό της. Η Nelly΄s προετοίμασε τέσσερα φωτογραφικά κολάζ που αποτελούν ένα σκηνικό/ερμηνευτικό πλαίσιο γιά τα υπόλοιπα πολιτισμικά εκθέματα του Ελληνικού Περιπτέρου."


 συλλογή στοιχείων / φωτογραφιζοντας 
 http://eteriafotografizontas.blogspot.com/

Οι σκοποι της 4ης Αυγουστου 1936

Από της  4ης Αυγούστου 1936 έβαδίσαμεν όλοι μαζί στερεά ηνωμένοι.Τό τι έγινεν έκτοτε το γνωρίζετε όλοι.Οι σκοποί μας ήσαν πολλαπλοί και πολυσχιδείς, αλλά τους μαζεύω είς όλίγο μόνον δια να τους παρουσιάσω ένώπιον σας:

Πρώτος σκοπός η ασφάλεια του Κράτους από παντός εξωτερικού κινδύνου, μέ δύο κατευθύνσεις κυρίως: Την μίαν πολεμικήν και την άλλην διπλωματικήν. Επρεπε ν' άρχίσωμεν την δημιουργίαν πολεμικών δυνάμεων, επίμοχθον καΐ δυσχερέστατον, διότι ό στρατός μας επέρασεν από περιπετείας και διότι έπρεπε να ευρεθούν και τα αναγκαία οικονομικά μέσα.Εδαπανήσαμεν Ελληνικέ Λαέ μέχρι τής στιγμής 9.000.000.000 δραχ. και βαδίζομεν πρός 10.000.000.000 καΐ πλέον. Αυτά δέ όλα ήσαν χρήματα ιδικά σου, Δέν  βοήθησε κανένας ξένος.
Δέν είχομεν καμμίαν βοήθειαν από κανένα. Ησαν χρήματα δια τά οποία δεν σε έπεβαρύναμεν μέ καμμίαν βαρειάν φορολογίαν, ούτε έθιξαμε την αποταμίευσίν σου.Τό δεύτερον ήτο ότι έπρεπε η Ελλάς να διαχειρισθεί και διπλωματικώς τά ζητήματα τά αφορώντα την ασφάλειάν της. Στερέωμα της Βαλκανικής συμμαχίας, απόλυτος έντιμότης καΐ πίστις εις τους συμμάχους μας, διατήρησις τών φιλιών των έξω της Ελλάδος. Το αποτέλεσμα της διπλωματικής αυτής εργασίας τό έχεις υπ`όψιν σου, Ελληνικέ Λαέ, διότι το είδες εκδηλούμενον κατά τας ήμέρας
του Πάσχα..                                                                           Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Δεύτερος σκοπός ήτο η αναστήλωσις του εθνικού φρονήματος, η επάνοδος των μεγάλων καί ευγενών παραδόσεων, η πίστις εις τό μέλλον της Πατρίδος. Είχομεν να αντιμετωπίσωμεν, κατά τήν πραγματοποίησιν του σκοπού αυτού, τήν φθοροποιόν ενέργειαν του κομμουνισμού, την οποίαν κατεβάλαμεν και την οποίαν συνετρίψαμεν. Εΐχομεν νά αντιμετωπίσωμεν την νοσηράν διανόησιν, η όποία ενόμιζεν ότι αποτελεί έργον προόδου τό νά πείσει  τούς "Ελληνας ότι η ελληνικότης των ήτο κάτι το δευτερεύον ή και περιττόν.
Νά πείσει ότι έπρεπε κυρίως νά προσέξωμεν εις τάς παραδόξους ιδέας, τας εντελώς αορίστους καί νεφελώδεις, του άνθρωπισμού, ότι έπρεπε νά φέρουν τά πλέον παράδοξα καί τά πλέον εις τινας περιστάσεις ανήθικα ήθη και έθιμα εις την χώραν. Την έπολεμήσαμεν και την νοσηράν αυτήν διανόησιν και την περιωρίσαμεν είς ελάχιστον κύκλον, ώστε νά μή δύναται νά είναι πλέον έπιβλαβής.
                                                                                                                          Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Τρίτος σκοπός υπήρξεν η κοινωνική μεταρρύθμισις. Και εννοώ κοινωνικήν μεταρρύθμισιν πρώτα την ανύψωσιν του εργατικού κόσμου, ο οποίος έπρεπε νά αισθανθή ότι ολόκληρη η κοινωνία είναι αλληλέγγυος προς αυτόν και να θεωρήση η κοινωνία ότι το οφείλει εις τον εργατικόν κόσμον, του το οφείλει ως υποχρέωσιν και όχι ως ελεημοσύνην.
Επειτα, έπρεπε νά μεριμνήσωμεν διά το έτερον σκέλος του οικοδομήματος, διά τον άγρότην. Τον ελαφρώσαμεν από το βάρος τών χρεών, υπό το όποιον εστέναζε και εφροντίσαμε νά του δώσωμεν όλα τα μέσα, ούτως ώστε να ημπορή να ριχθή με όλην του την ψυχήν εις την δουλειά, διά να αναπτύξη την παραγωγήν και να ανοίξη τους πόρους της ευδαιμονίας του Εθνους.
Επάνω εις τους δύο αυτούς ογκώδεις στύλους, εστηρίξαμεν το αστικόν καθεστώς της Ελλάδος. Επρεπε να φροντίσωμεν διά την τάξιν των ενδιών, των πασχόντων, των ασθενών. Και γνωρίζατε όλοι τι έκαμε κατά τό διάστημα τών τριών αυτών ετών η κοινωνική πρόνοια.
Η άλλη όψις της κοινωνικής μεταρρυθμίσεως ήτο η φροντίς διά την διοίκησιν της χώρας. Ήτο η κατάργησις τών προνομίων. Η παύσις τής διαιρέσεως των πολιτών εις προνομιούχους και μη, ή εξίσωσις όλων των πολιτών μεταξύ των. Συγχρόνως δε εμεριμνήσαμεν και δια την δικαιοσύνην, άνευ της οποίας δέν ήτο δυνατόν να υπάρχη πολιτεία. Ετσι εννοήσαμεν τήν κοινωνικήν μεταρρύθμισιν, η οποία ανταποκρίνεται σ' εναν πόθο τόσο σφοδρά, δικό σου, "Ελληνικέ Λαέ, καί η οποία συντελείται και θα εξακολουθήση συντελουμένη κατά τόν ίδιον τρόπον, μέχρις ότου σου στερεώση τό αίσθημα της απολύτου ελευθερίας. Διότι τώρα και μόνον είσαι ελεύθερος, Ελληνικέ Λαέ, όταν ούδείς δύναται νά σέ πιέση και όταν ο καθένας από σάς, ίσος πρός όλους τούς άλλους, δύναται, απέναντι οιασδήποτε Αρχής, να επιδιώξη άπ` ευθείας τό δίκαιον του.
                                                                                  Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Ο τέταρτος σκοπός μας ήτο η έντασις της πάσης φύσεως εθνικής παραγωγής, υλικής καΐ πνευματικής. Διά νά ήμπορέσωμεν να άναπτύξωμεν την παραγωγήν, εχρειάζοντο παραγωγικά έργα. Καί πρός εκτέλεσιν αυτών τών έργων (δρόμων, λιμένων, αποξηράνσεων ελών και πάσης φύσεως παραγωγικών έργων) διεθέσαμεν 1345 έκατομμύρια τό χρόνο. Και κατορθώσαμεν, μέχρις αυτής της στιγμής, νά σου δώσομεν, Ελληνικέ Λαέ, 1853 χιλιόμετρα νέων 6δών, 276.000 νέα στρέμματα πρός καλλιέργειαν, νά προστατεύσωμεν από τας πλημμύρας καΐ νά καταστήσωμεν παραγωγικά ενα εκατομμύριον νέων στρεμμάτων και να εξασφαλ(σωμεν την άρδευσιν υλλων 470.000 νέων στρεμμάτων. Και αυτά τά χρήματα είναι δικά σου. Ελληνικέ Λαέ. Είναι εκείνα, τα οποία ελάβομεν, κατά μέροςμέν από τους φόρους σου, και κατά μέρος απο τήν άποταμίευσίν σου.
                                                                                                                  Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Δέν παρημελήσαμεν και τήν καλλιτεχνικήν παραγωγήν εν γένει. Εκατομμύρια όλόκληρα εξωδεύσαμεν διά την ενθάρρυνσιν των καλλιτεχνών, διά την αγοράν εικόνων και αγαλμάτων και, ίδίως, δια το θέατρον μας το οποίον αποτελεί την καθ`εαυτό εθνικήν τέχνην της Ελλάδος από των άρχαιοτέρων χρόνων μέχρι σήμερον.
                                           Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Ο πέμπτος σκοπός μας ήτο ή μέριμνα διά τήν δημοσιονομίαν. Διότι, πως θα εξετελούντο τόσα και τόσα πράγματα. Που θά ευρίσκοντο τά δισεκατομμύρια διά τάς πολεμικάς μας παρασκευάς, που θα
εξευρίσκοντο τά δισεκατομμύρια διά τα παραγωγικά έργα, διά τά έργα της προνοίας, διά τά σχολεία, διά τά δικαστηρια.Που αλλού παρά εις την οικονομίαν του λαού.Καί έν τοσούτω, κατωρθώσαμεν να μή σας έπιβαρύνωμεν, παρά διά μιας φορολογίας έλαχίστης η οποία δεν υπερβαίνει τά 500 έκατομμύρια το έτος, απέναντι των δισεκατομμυρίων, που σας εδώσαμεν εις εργα. Και τό κατωρθώσαμεν τό θαΟμα αύτό, διότι ένοικοκυρεύσαμεν τά οίκονομικά μας. Καί, μ'αύτόν τόν τρόπον, κατωρθώσαμεν νά πσρουσιάσωμεν τό φαινόμενον, διά τό όποιον απορούν οι ξένοι: Χωρίς νά έπιβαρύνωμεν τόν Έλληνικόν Λαόν διά φόρων ύπερμέτρων, κατωρθώσαμεν νά του δώσωμεν εκείνα τα οποία δέν είχεν αποκτήσει ούτε σέ μιά έκατονταετίαν.
                                                                                     Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

Ο έκτος σκοπός—και εδώ σας βεβαιώ είμαι βαθύτατα συγκεκινημένος—έκτος σκοπός μας ήτο η οργάνωσις της Νεολαίας. Διότι εσκέφθηκα, όπως σκέπτεσθε καί όλοι σεις, ότι, οποιοδήποτε μεγαλούργημα έάν κατορθώσουμε, ό,τιδήποτε μεγαλοπρεπή πράγματα καί εάν εκάμναμεν, όλα αυτά θά ήσαν τίποτε, εάν η γενεά, η οποία έρχεται μετά από ημάς δεν είναι εις θέσιν όχι μόνον να τα έκτιμήση άλλά και νά τά προαγάγη και να τά υψώση ακόμη πιό επάνω από εκεί πού τα υψώσαμεν ήμείς. Κατά τό διάστημα της τριετίας ιδρύσαμεν 1739 σχολεία, διωρίσαμεν 3288 δημοδιδασκάλους καΐ νηπιαγωγούς και εκατόν ακόμη εκτάκτους. Δεν είμαι ακόμη ευχαριστημένος, διότι νομίζω ότι δέν έκάμαμεν ακόμη άρκετά καί μόλις μου επιτρέψουν αι δαπάναι της πολεμικής προπαρασκευής, θα κάμω τά άδύνατα δυνατά διά να ενισχύσω ακόμη περισσότερον την παιδείαν.
                                                                                                             Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ

              

Φωτογραφιες με κειμενολεζαντες περιοδου 4ης Αυγουστου

Απο την Ιστορια της Συγχρονης Ελλαδας του Γεωργιου Ρουσσου
φωτογραφιες περιοδου 4ης Αυγουστου 1936-41 με αναλυτικες κειμενολεζαντες του συγγραφεα.

Στοιχεια για την ενισχυση του τουρισμου κατα την διαρκεια της ΜΕΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ 1936-1941

Οι πλεον οφεληθεντες των μεγαλων ποσων του κρατικου ταμειου ηταν,  οι συνεργασθεντες αποκλειστικοι φωτογραφοι και κινηματογραφιστες του υφυπουργειου Τυπου και Τουρισμου.

Συλλογη φωτογραφιων απο το περιοδικο Η ΝΕΟΛΑΙΑ της EON.

Η αρχη της προπαγανδιστικης φωτογραφιας στην Ελλαδα. 1936-1940
Συλλογη δημοσιευμενων φωτογραφιων στο περιοδικο Η ΝΕΟΛΑΙΑ της ΕΟΝ.
Το περιοδικο που συνολικα εκδοσε 133 τευχη κυκλοφορησε κατα την διαρκεια του καθεστωτος της 4ης Αυγουστου στην Ελλαδα και πιο συγκεκριμενα την περιοδο 1938-1941. Μια απο τους φωτογραφους που συνεργαστηκαν με το περιοδικο ηταν και η Έλλη Σουγιουλτζόγλου-Σεραϊδάρη/ NELLY`S  http://el.wikipedia.org/  η οποια ηδη συνεργαζοταν και σαν αποκλειστικος φωτογραφος με το υφυπουργειο Τυπου και Τουρισμου το οποιο της αναθέτει το 1939 να διακοσμήσει με τις φωτογραφίες της το Ελληνικό περίπτερο στη Διεθνή Έκθεση της Νέας Υόρκης. Επισης στο περιοδικο εδωσαν φωτογραφικο υλικο και αλλοι φωτογραφοι.
 /  επιμελεια: φωτογραφιζοντας

Διαδρομες στελεχων του ελληνικου φασισμου./ Σπουδες στο Γαλανομαυρο -απο το περιοδικο ANTIFA

http://antifascripta.net/
 περιοδικό antifa     πόλεμος ενάντια στον φόβο

ΥΣ: για να μεγαλωσετε την εικονα ετσι ωστε να μπορειτε να την διαβασετε
   καντε διπλο κλικ πανω της και μετα με το μεγεθυντικο φακο επιλεξτε το σημειο 
   που σας ενδιαφερει .

Παναγιωτα Σταθοπουλου. 22 Ιουλη 1943

Για την επονίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου. Αθήνα 22 Ιούλη 1943

 ... Τη στιγμή που οι σημαίες ανεμίζουν μπροστά στην Τράπεζα της Ελλάδας, από την οδό Ομήρου ξεμπουκάρουν με βρουχητό και χλαπαταγή τα γερμανικά τανκς.Προχωρούν με βία και σφηνώνονται μέσα στη φάλαγγα χωρίζοντάς την στα δυο. Στη μέση απόμεινε ένας ΕΠΟΝίτης που τραβούσε μπροστά με τη σημαία. Δέχεται κατάστηθα μια ριπή, κλονίζεται,τεντώνοντας πριν πέσει, το χέρι με το κοντάρι. Ο κόσμος, που έχει παραμερίσει για λίγο στα πεζοδρόμια, βλέπει μια ξανθιά κοπέλλα να ορμά, να αρπάζει τη σημαία και να την σηκώνει ανεμίζοντάς την μπροστά στο τανκ. Μια ριπή από το τανκ την πετάει στην άσφαλτο. Οι ερπύστριες περνούν πάνω από το κορμί της και το λυώνουν έτσι, τυλιγμένο στη σημαία...

Η επονίτισσα
Παναγιώτα Σταθοπούλου

Η Παναγιώτα Σταθοπούλου γεννήθηκε στην Αμερική από γονείς που κατάγονταν από το Μεγάλο Χωριό Ευρυτανίας. Στην Κατοχή βρέθηκαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στη συνοικία του Γκύζη, στην οδό Βαλτινών, η οποία μετά τη θυσία της Παναγιώτας πήρε το όνομά της. Ομως, με την απελευθέρωση οι κυβερνήσεις αφαίρεσαν το όνομά της και επανήλθε στο προηγούμενο! Τα χρόνια πέρασαν... Η ηρωική μορφή της Σταθοπούλου βρέθηκε στην αφάνεια και στη λησμονιά. Υστερα από χρόνια, επί δημαρχίας Δ. Μπέη, στήθηκε μια υποτυπώδης πλάκα απέναντι από εκεί που βρισκόταν το σπίτι της (στο άλσος, γιατί στην πολυκατοικία που έγινε δε δέχτηκαν να τοποθετηθεί) και έτσι παραμένει, φθαρμένη από το χρόνο.  

Στο χωριό όμως των γονιών της, στο Μεγάλο Χωριό, στήθηκε ένα μεγαλόπρεπο μνημείο με φροντίδα του αντιστασιακού Αυγέρη Αυγερόπουλου και των συγγενών της, με απούσα πάντα την πολιτεία.







 Επίσης στη συμβολή των οδών Ομήρου και Πανεπιστημίου - στο χώρο που έπεσε η Παναγιώτα Σταθοπούλου κάτω από τις ερπύστριες των γερμανικών τανκς - στη γωνία της Εθνικής Τράπεζας υπάρχει μια πλάκα με τα ονόματα των πεσόντων. 

http://ellinikesaxies.blogspot.gr/2010/04/blog-post_5971.html

http://www2.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=27/7/2003&columnId=62

Αθήνα 22 Ιούλη 1943.Η μεγαλύτερη διαδήλωση στην κατεχόμενη Ευρώπη, όπως την χαρακτήρισαν τότε οι ραδιοσταθμοί της Μόσχας και του Λονδίνου

 Αρχείο ΕΡΤ: από το Ντοκυμαντέρ "ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ" (1985).

Το ΚΚΕ, επίσημα κείμενα, τόμος πέμπτος, 1940-1945
Το Πολιτικό Γραφείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ με την απόφασή του «Πάνω στην καινούργια βουλγαρική επιδρομή» της 10 του Ιούλη 1943 (που δημοσιεύτηκε στον παράνομο «Ριζοσπάστη» της 18 του Ιούλη 1943) κατάγγελε, ότι οι βούλγαροι φασίστες καταφέρουν καινούργιο πλήγμα στη σκλαβομένη Ελλάδα. «Αυτοί — έλεγε η απόφαση — σε συμφωνία με τους γερμανούς κατακτητές και την προδοτική κυβέρνηση Ράλλη πάτησαν και κάναν κατοχή σε καινούργια ελληνικά τμήματα στη ζώνη του Εβρου και ολοκληρώνουν την κατοχή της Δυτικής Θράκης, στην περιοχή της Μακεδονίας, από το Στρυμώνα ως τον Αξιό ποταμό. Οι γερμανοί ανακοινώνουν ότι παραδίδουν τα ελληνικά εδάφη στους βούλγαρους δορυφόρους τους για στρατιωτικές ανάγκες και εξ αιτίας των ανταρτών».Και συνεχίζει παρακάτω η απόφαση... «Η τωρινή εισβολή των βουλγάρων είναι, όπως και η προηγούμενη στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, κατάκτηση ελληνικών επαρχιών. Μεγαλώνει το διαμελισμό της Ελλάδας. Σημαίνει εξανδραποδισμό, εξόντωση των ελληνικών πληθυσμών».Και η απόφαση τελείωνε με τα συνθήματα:
—Θάνατος στους γέρμανοϊταλοβούλγαρους επιδρομείς!
—Ζήτω ο ενωμένος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας του ελληνικού λαού!
—Ζήτω η ελληνική Μακεδονία και Δυτική Θράκη!.
—Ελεύθερη, ανεξάρτητη, ακέραια, λαοκρατούμενη Ελλάδα!» 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΑΘΗΝΑ.Βασίλης Μπαρζιώτας.  
Η Επιτροπή Πόλης της ΚΟΑ και το ΕΑΜ της Αθήνας, για να αντιμετωπίσουν τη βουλγαρική επέκταση και να δόσουν το τελικό χτύπημα ενάντια στη χιτλερική πολιτική επιστράτευση, οργάνωσαν τη διαδήλωση-συλλαλητήριο της 22 Ιούλη 1943, τη μεγαλύτερη, τη μαζικότερη και μαχητικότερη απ' όλες τις άλλες κινητοποιήσεις της Αθήνας.  Τη μεγαλύτερη διαδήλωση στην κατεχόμενη Ευρώπη, όπως την χαρακτήρισαν τότε οι ραδιοσταθμοί της Μόσχας και του Λονδίνου. Η Κομματική Οργάνωση της Αθήνας και η ΚΟ Πειραιά, μαζί με τις ΕΑΜικές Οργανώσεις της Αθήνας και την ΕΠΟΝ έκαναν πραγματικά τεράστια δουλιά για την επιτυχία της μαχητικής αυτής διαδήλωσης. Η προετοιμασία των Κομματικών, ΕΑΜικών Οργανώσεων και της ΕΠΟΝ, με τη βοήθεια και υποστήριξη των παληκαριών του Α' Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ Αθήνας-Πειραιά, συνεχίστηκε επί δέκα ολόκληρες μέρες, ενώ στο διάστημα αυτών των ημερών ανέβαινε ο αγωνιστικός πυρετός της Πρωτεύουσας. Η Αθήνα σε γενικό συναγερμό! Περισσότερο από τρία εκατομμύρια προκηρύξεις και τρικ θα πρέπει να έπεσαν στους δρόμους της Αθήνας και του Πειραιά εκείνες τις μέρες! 
 22 του Ιούλη 1943 —Ωρα πεντέμιση το πρωί..
Οι καμπάνες απ όλες τις εκκλησίες αρχίζουν να χτυπάνε πένθιμα.
Τα χωνιά καλούν το λαό και τη νεολαία του στους τόπους προσυγκέντρωσης.
Οι δρόμοι είναι «χιονισμένοι» — κι ας ήταν κατακαλόκαιρο — από τις προκηρύξεις, τα τρικ κτλ. Επικεφαλής τώρα της διαφώτισης της ΚΟΑ είναι η ηρωική Ηλέκτρα. Από το βράδυ συνεργεία του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ έχουν ρίξει τις προκηρύξεις και τα τρικ. Οι τοίχοι γεμάτοι από φρεσκοβαμμένα συνθήματα, με βάση εκείνη την πράσινη επονίτικη μπογιά και τη μαύρη και κόκκινη μπογιά του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, γραμμένα με μεγάλα κεφαλαία γράμματα:
—ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ —ΕΞΩ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΚΑΤΑΧΤΗΤΕΣ!
—ΚΑΤΩ Η ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ!
Σε κάθε συνοικία, όλο το βράδυ μέχρι τις πρωινές ώρες, κομμουνιστές, ΕΑΜίτες και ΕΠΟΝίτες τριγυρνάν το τετράγωνό τους, περνούν από σπίτι σε σπίτι και καλούν το λαό να κατέβει ατα πεζοδρόμια, για να ματαιώσει την απειλή επέκτασης της βουλγάρικης κατοχής στη Μακεδονία και τη Θράκη. Ολα είναι έτοιμα. Η Αθήνα περιμένει τη μεγάλη στιγμή!
Η ώρα είναι κιόλας οχτώ το πρωί. Η απεργία της 22 Ιούλη στην Αθήνα και τον Πειραιά είναι γενική. Πανεργατική, παννπαλληλική, πανεπαγγελματική, παλλαϊκή και εθνική απεργία! Ερημιά στους δρόμους. Ολα έχουν νεκρώσει. Κλειστά τα πάντα. Ούτε νερό δε βρίσκεις να πιείς. Κάποιοι καραμπινιέροι μονάχα, που προσπαθούν να κινήσουν στην οδό Πατησίων κάποια πράσινα τραμ. Θα τα εγκαταλείψουν πολύ σύντομα και θα το βάλουν στα πόδια. Ενώ ο λαός τους... ξεπροβοδεί με το γνωστό τραγουδάκι « Κορόιδο Μουσολίνι». Οι αρχές κατοχής πήραν δρακόντεια μέτρα στις 22 του Ιούλη. Είναι στο πόδι οι στρατιωτικές μονάδες καταστολής, γερμανο-ιταλοί και γκεσταπίτες, με στημένα τα πολυβόλα στις γωνιές, με τα θωρακισμένα σε κάθετη στους δρόμους γραμμή παράταξης — στο Μετοχικό που είναι η Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση, στην Κοραή, όπου βρίσκεται το Γερμανικό Φρουραρχείο, μπροστά στο Κομάντο Πιάτσα, τις πρεσβείες, τα παλιά Ανάκτορα.
Ωρα οχτώμιση. Ο κόσμος ξεχύνεται στους δρόμους, για να βρεθεί στα σημεία προσυγκέντρωσης. Κι από εκεί οι κολώνες πορείας για το κέντρο της αδούλωτης πρωτεύουσας. Χιλιάδες χιλιάδων σε πορεία, με πλακάτ, πανώ, σημαίες και συνθήματα και με τραγούδια, λες σε πανηγύρι, αϊτό του Ψυρρή και το Μοναστηράκι, οι Πειραιώτες από την οδό Πειραιώς, άλλοι από τον Κολωνό και το Μεταξουργείο, από την οδό Αγίου Κωνσταντίνου, από τα Πατήσια, από του Γκύζη, το Περιστέρι, τα Σεπόλια.Στις 10 η ώρα το πρωί γεμίζει η Πλατεία της Ομόνοιας από την εργατιά της Αθήνας και του Πειραιά. Διακόσιες χιλιάδες είναι κιόλας στην Πλατεία και τις γύρω παρόδους. Η Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή με τους συνδέσμους βρίσκεται στην οδό Λυκούργου. Είναι το «στρατηγείο» της μεγάλης αυτής εκδήλωσης... Από την άλλη μεριά της Αθήνας, από τους παράλληλους δρόμους της λεωφόρου Πανεπιστημίου, έρχονται οι ατέλειωτες κολώνες από τις ανατολικές συνοικίες και από τη Λεωφόρο Κηφισιάς οι ηρωικοί ανάπηροι με τα καροτσάκια τους. Οι λεβέντες μας, με κομμένα χέρια και πόδια, πάνω στα... τανκ-καροτσάκια τους, πρωτοπορία της μεγάλης μάχης!
Οι Γερμανοί άρχισαν να χτυπούν τη διαδήλωση, που ανέβαινε από την πλατεία της Ομόνοιας στη λεωφόρο Πανεπιστημίου. Εκείνη την κρίσιμη στιγμή, από την οδό Θεμιστοκλέους έρχονται — είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία Εξαρχείων και σε κάθε γωνιά καινούργιες χιλιάδες πύκνωναν τη διαδήλωση — είτε καλύτερα ορμούν «πλευρικά» ενάντια στους Γερμανούς οι νέοι της Αθήνας, 120 χιλιάδες νέοι και νέες, ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες... Ενώθηκαν οι δυο «μικρές» λαοθάλασσες!
Η διαδήλωση προχωρεί, ανεβαίνει τη λεωφόρο Πανεπιστημίου. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την ορμή της. Από παντού έρχονται καινούργιοι διαδηλωτές. Ακόμα και από τα χωριά της Αττικής ξεκίνησαν οι αγρότες, για να πάρουν μέρος σ' αυτή την ηρωική διαδήλωση. Κανένας Αθηναίος και Πειραιώτης δεν έμεινε ασυγκίνητος εκείνη την ιστορική μέρα! Πεντακόσιες χιλιάδες ήταν μόνο στους χώρους της διαδήλωσης, ενώ άλλοι από πιο μακριά άκουγαν τις ιαχές των διαδηλωτών, τις ριπές των πολυβόλων και έτρεχαν τα δάκρυα από τα μάτια τους!
Ο λαϊκός χείμαρρος με τα πατριωτικά του συνθήματα και τραγούδια κυλάει ακατάσχετος. Εφτασε κιόλας — η ώρα είναι 10.30 — έξω από το Πανεπιστήμιο. Πραγματική λαοθάλασσα, ωκεανός! Τραβάει πιο πέρα στη διασταύρωση Πανεπιστημίου και Ομήρου. Οι γερμανοί φαντάροι και γκεσταπίτες όλο και υποχωρούν μπροστά στη λαϊκή πίεση. Αυτή δεν είναι διαδήλωση, αλλά θύελλα.
 Οι καθοδηγητές της διαδήλωσης μεταφέρουν το «στρατηγείο» τους στην πλατεία Κλαυθμώνος...μερικές δεκάδες μέτρα μακριά από τη διαδήλωση. Εχουν δύσκολη και τιμητική μαζί αποστολή, με τον όγκο των διαδηλωτών να νικήσουν τα χιτλερικά όπλα και να χυθεί λιγότερο αίμα. Τα κομματικά στελέχη της Αθήνας-Πειραιά, καθώς και τα στελέχη του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, όπως και του ΕΛΑΣ, είναι στις πρώτες γραμμές της διαδήλωσης... Τη στιγμή που οι σημαίες ανεμίζουν μπροστά στην Τράπεζα της Ελλάδας, από την οδό Ομήρου ξεμπουκάρουν με βρουχητό και χλαπαταγή τα γερμανικά τανκς.
 

Προχωρούν με βία και σφηνώνονται μέσα στη φάλαγγα χωρίζοντάς την στα δυο. Στη μέση απόμεινε ένας ΕΠΟΝίτης που τραβούσε μπροστά με τη σημαία. Δέχεται κατάστηθα μια ριπή, κλονίζεται,τεντώνοντας πριν πέσει, το χέρι με το κοντάρι.
Ο κόσμος, που έχει παραμερίσει για λίγο στα πεζοδρόμια, βλέπει μια ξανθιά κοπέλλα να ορμά, να αρπάζει τη σημαία και να την σηκώνει ανεμίζοντάς την μπροστά στο τανκ. Μια ριπή από το τανκ την πετάει στην άσφαλτο.
 Οι ερπύστριες περνούν πάνω από το κορμί της και το λυώνουν έτσι, τυλιγμένο στη σημαία... Ηταν η ηρωική Παναγιώτα Σταθοπούλου μόλις 19 χρονών.
Τη στιγμή που έπεσε η Παναγιώτα μια άλλη ΕΠΟΝίτισσα, η ηρωική Κούλα Λίλλη, ορμάει πάνω στο τανκ, σκαρφαλώνει με τα νύχια της και χτυπάει με τα χέρια της και το τακούνι της τον τανκίστα στο πρόσωπο. Μια σφαίρα τη ρίχνει κι εκείνη νεκρή στην άσφαλτο, που έχει βαφεί με αίμα... Και λίγο πιο πέρα, στην οδό Αμερικής (γωνία με την Πανεπιστημίου), μια άλλη ηρωίδα, η υφαντουργίνα Ολγα Μπακόλα, παλιό στέλεχος της ΟΚΝΕ, 23 χρονών, ανεβαίνει πάνω στο γερμανικό τανκ και παλεύει με το Γερμανό, για να του πάρει το πολυβόλο, με το παπούτσι στο χέρι. Πάνω στο πάλεμα ο Γερμανός τη γαζώνει με 17 σφαίρες στην κοιλιά και με διαμπερές στη λεκάνη... Η ηρωίδα αυτή πέθανε στο Νοκοσομείο έπειτα από πέντε μέρες!
Εκείνες τις στιγμές, βαδίζοντας με πλακάτ μπροστά στα πολυβόλα των Γερμανών, έπεσαν ηρωικά οι αγωνιστές Κ. Δουκάκης, Μ. Καλοζύμης, Θώμης Χατζηθωμάς, Θ. Τεριακής, Β. Στεφανιώτης, η φοιτήτρια Αντωνιάδου και ο ανάπηρος της Αλβανίας Αντώνης Παπαδοσταυράκης... Αλλά η διαδήλωση δε χάνει την ορμητικότητά της. Μεγάλες ομάδες τραβάνε προς το Κολωνάκι. Αλλες φεύγουν προς τη Σόλωνος και το Πανεπιστήμιο. Εκεί όπου έπεσαν οι τέσσερις κοπέλες, η Σταθοπούλου, η Λίλη, η Μπακόλα και η Αντωνιάδη μαζί με τους άλλους ήρωες ΕΠΟΝίτες και κομμουνιστές, άξω από το Οθφαλμιατρείο (γωνία Πανεπιστημίου και Σίνα), το αίμα τους άπλωσε και έμοιαζε σαν ένα δέντρο, που ξεπέταξε κλωνάρια και γίνηκε θρύλος. Την ίδια μέρα μιλούσαν σ' όλη την Αθήνα και τον Πειραιά για τις ΕΠΟΝίτισσες που σταμάτησαν τα χιτλερικά τανκς... και το σούρουπο το μέρος όπου έπεσαν γέμισε από τριαντάφυλλα και κόκκινα γαρύφαλλα..
Το ίδιο βράδυ οι πινακίδες του δρόμου του Γκύζη (πίσω απ' το αλσάκι της Σχολής Ευελπίδων) όπου καθόταν η Παναγιώτα, άλλαξε όνομα: —Οδός Παναγιώτας Σταθοπούλου!
Η μάχη της 22 Ιούλη 1943 κράτησε μέχρι το σούρουπο. Πήραν μέρος πάνω από 500 χιλιάδες λαού. Πολύ αίμα χύσαμε, άκουγες από όλες τις μεριές. 53 νεκροί και 283 τραυματίες!...

Η επονίτισσα Παναγιώτα Σταθοπούλου, κρατώντας την ελληνική σημαία
 πρόταξε τα 19 της χρόνια στο χιτλερικό τανκ στην Πανεθνική διαδήλωση της Αθήνας στις 22 του Ιούλη 1943.

Η Κούλα Λίλλη, Φοιτήτρια της Γαλλικής Ακαδημίας , 19 χρονών.
H νεαρή επονίτισσα, που χαστούκησε τον γερμανό αξιωματικό πάνω στο τανκ.
Επεσε νεκρή, δίπλα στην Παναγιώτα Σταθοπούλου, στην ίδια διαδήλωση της 22 του Ιούλη 1943.

Ολγα Μπακόλα, υφαντουργίνα.
Μέλος της ΟΚΝΕ απ' το 1933. Είναι από τους οργανωτές του Σωματείου Υφαντουργών στη Ν. Ιωνία.
Το 1934-35 Γραμματέας της Αχτιδικής Είητροπής ΚΝ Λάρισας. Σπούδασε στη Σοβ. Ενωση.
Πήρε μέρος σε όλους τους αγώνες της Κατοχής.
Στη μεγάλη διαδήλωση της 22 Ιούλη 1943 στην Αθήνα τραυματίστηκε βαριά και πέθανε στο Νοσοκομείο.
Στην κηδεία της μίλησε ο πατέρας της αρτεργάτης. Τέλειωσε με τα λόγια αυτά προς την κόρη του:
«Το αίμα σου νάναι το αίμα της λευτεριάς!»

 

 

Ο Βασίλης Γ. Μπαρτζιώτας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1909. Τελείωσε την Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών το 1929.
Από πολύ νέος, το 1924, πήρε μέρος στο εργατικό κίνημα της χώρας μας, σαν μέλος και στέλεχος της ΟΚΝΕ και του ΚΚΕ. Για τη δρίάση του αυτή αντιμετώπισε πολλές διώξεις. Η δικτατορία του Μεταξά τον φυλάκισε στο κάτεργοτης Ακροναυπλίας, Στην περίοδο της φασιστικής κατοχής εντάχθηκε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση σαν ένα από το κεντρικά στελέχη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Διετέλεσε γραμματέας της ΚΟΑ από τον Απρίλη του 1943 ως τον Ιούνη του 1946. Στον εμφύλιο πόλεμο πήρε μέρος σαν πολιτικός επίτροπος του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ. Καταδικάστηκε ερήμην δυο φορές σε θάνατο. Μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1943 μέχρι τον Μάρτη του 1956. Στα μεταπολεμικά χρόνια έζησε πολιτικός πρόσφυγας, στη Ρουμανία και τη Σοβιετική Ενωση, 27 χρόνια. Ασχολήθηκε με τη μελέτη και με συγγραφική δουλιά πάνω στην ιστορία του εργατικού και εθνικοαπελέυθερωτικού κινήματος της Ελλάδας και έχει γράψει πολλά βιβλία και μελέτες. Από τον επαναπατρισμό του, το 1976, δημοσίευσε τα βιβλία: «Κι άστραψε φως. η Ακροναυπλία» (1977), «Στις φυλακές και τις εξορίες» (1978), «Εθνική Αντίσταση και Δεκέμβρης 1944» (1979), «Ηλέκτρα, αδελφή του κόμματός μας — Μια ηρωική επαναστατική ζωή» (1981), «Ο αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (1981). Το βιβλίο «Η Εθνική Αντίσταση στην αδούλωτη Αθήνα» εκδίδεται προς τιμήν των 65 χρόνων του ΚΚΕ και των 40 χρόνων από την απελευθέρωση της Αθήνας και αναφέρεται στους ηρωικούς αγώνες του λαού της Αθήνας στην Εθνική Αντίσταση και σε μερικούς  βασικούς σταθμούς της ιστορίας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ 12 Αυγουστου 1944 Ζερβας Υποστρατηγος

ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΧΕ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ «ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΟΛΥΜΠΟΥ» ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση της Ομάδας Μελέτης Ιστορίας Κοινωνικών Αγώνων που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών και της συμβολής του Μηχανικού Ολύμπου στην υπόθεση αυτή.
Πολύ μεγάλη ήταν η συμμετοχή στη διαδρομή του «Αντάρτικου Μονοπατιού» που διασχίζει την Ολύμπια πλευρά της Κοιλάδας των Τεμπών. Πολλές στάσεις διέκοπταν την διαδρομή και γίνονταν διάφορες αναφορές στην ιστορικότητα και την σημαντικότητα των μνημείων των Τεμπών. Δυστυχώς κάποια απ’ αυτά ήδη καταστράφηκαν και πολλά άλλα βρίσκονται σε φάση διάλυσης – κατάρρευσης. 

Στην επιστροφή και κάτω από τον ίσκιο των αιωνόβιων πλατάνων και της δροσερής πηγής του Αγ. Παντελεήμονα (Παλαιού Σιδηροδρομικού Σταθμού Τεμπών) υπήρχε έκθεση φωτογραφίας και ακούγονταν αντάρτικα τραγούδια. Εκεί έγινε και η τεκμηριωμένη ανακοίνωση της ημερομηνίας (αρχές Μάη 1942) και της δημιουργίας της πρώτης αντάρτικης ομάδας του ΕΛΑΣ στην Ελλάδα (στον Κάτω Όλυμπο, γνωστής και ως Γόννων).

Σ’ αυτό το καταπληκτικό περιβάλλον ακούστηκαν αντάρτικα τραγούδια και αφηγήσεις της δράσης του «Μηχανικού» στον Κάτω Όλυμπο και συγκεκριμένα στην Κοιλάδα των Τεμπών από τον σύνδεσμο του Αντώνη Αγγελούλη (Βρατσιάνου), Γιώργου Δούλου. Αναφέρθηκε στην ανατίναξη της «53» αμαξοστοιχίας, τα σαμποτάζ, την λειτουργία ενός τμήματος του δικτύου πληροφοριών, κ.λ.π.

περισσότερα  στο μπλοκ  http://arxeiothiki.blogspot.gr/

24 Μαη 2015.Η συμβολη του ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ στην Αντιφασιστικη νίκη

Iστορικός περίπατος στην Κυψέλη.10 ΜΑΗ 2015

Iστορικός περίπατος στην Κυψέλη

Στάσεις

---- Δημοτικό Φ. Νέγρη 63: Επίθεση Άγγλων σε συγκέντρωση του Λόρδου Βύρωνα (12/12/44).

---- Υακίνθου και Κίου (πλατεία) - Αστυνομικό Τμήμα: Μάχη και κατάληψη από τον ΕΛΑΣ στις  πρώτες μέρες του Δεκέμβρη.

---  Κασταλίας μεταξύ Χιλιανδαρίου και Κερκύρας - Βίλα «Ίλιον Τρώας»: Επιταγμένο κτίριο για τις ανάγκες της πολιτοφυλακής του ΕΛΑΣ Κυψέλης. Χρησιμοποιήθηκε και σαν χώρος αιχμαλώτων.

---  Σκοπέλου και Γιαννιτσών: 2η μόνιμη φρουρά του ΕΛΑΣ κατά την κατοχή.

--- Σκύρου και Κερκύρας: Το 1ο φρουραρχείο του ΕΛΑΣ Κυψέλης (1942).

 --- Οδός Κυψέλης (μεταξύ Κεφαλληνίας και Ιθάκης): Μάχη ΕΠΟΝ και γερμανικής περιπόλου. Σκοτώνεται ο ΕΠΟΝίτης Σκορδίλης και τραυματίζεται ο Γρ. Δάκαλης. 

 --- Σχολή Ευελπίδων (σημερινά δικαστήρια): Η μεγάλη μάχη στις 9-10/12/44

ΛΑΡΙΣΣΑ. Ιστορικός περίπατος Κυριακή 29 Μάρτη 2015. Αφετηρία ώρα 11:00 το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης (Ιουστινιανού).

Εκδηλωση-συζητηση: ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 1944

Από τις αποτυχίες σε Γουδί και Μακρυγιάννη στην κατάληψη της Σχολής Ευελπίδων

Κατάληψη της Σχολής Ευελπίδων

από το βιβλίο ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 1944, Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
του ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ ΜΕΝΕΛΑΟΥ

Το πόσο ευάλωτες ήταν οι βρετανικές δυνάμεις εκτός του κέντρου της Αθήνας  φάνηκε το πρωί της 9ης Δεκεμβρίου όταν ο ΕΛΑΣ επιτέθηκε κατά της Σχολής  Ευελπίδων (σημερινά δικαστήρια της Ευελπίδων).
Η σχολή αποτελούσε βάση τμήματος του 46ου Βασιλικού Συντάγματος Αρμάτων (46th Liverpool Wesh Royal  Tank Regiment- 46 RTR), το οποίο με καθημερινές εξόδους διενεργούσε μικρές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Κυψέλη και στου Γκύζη. Δυνάμεις της 2ας Ταξιαρχίας του ΕΛΑΣ Αθηνών, ένα τάγμα του  Συντάγματος Πειραιά, ένας ουλαμός αντιαρματικού πυροβολικού της 8ης Πελοποννήσου και απόσπασμα καταστροφών της 2ας Μεραρχίας, συγκρότησαν μια δύναμη κρούσης, που ήταν για πρώτη φορά , επαρκής για την υλοποίηση τέτοιου είδους αποστολής.
Η δύναμη της Σχολής Ευελπίδων ανερχόταν σε 250 περίπου ευέλπιδες  και 70 αξιωματικούς, ενώ στο χώρο της σχολής, στάθμευε και μία βρετανική ίλη αρμάτων με τη διοίκησή της.  Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ εκμεταλλεύτηκαν το ανάγλυφο του εδάφους στην περιοχή βάλλοντας κατά της Σχολής από τους γύρω λόφους (Πολύγωνου, Γκύζη Φινόπούλου) και από τις παράγκες του προσφυγικού συνοικισμού ακριβώς απέναντι απο τη Σχολή. / 242 ο προσφυγικός αυτός συνοικισμός δεν υπάρχει πλέον. Βρισκόταν κατά μήκος της σημερινής οδού Ευελπίδων ακριβώς απέναντι από το κτιριακό συγκρότημα της Σχολής.
 Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις πολιορκίας κτιρίων, η καλύτερη οργάνωση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ ο επαρκής αριθμός τους και κυρίως η συμμετοχή ουλαμού αντιαρματικού πυροβολικού υπήρξαν οι λόγοι της επιτυχίας της συγκεκριμένης επίθεσης, παρά την αντίσταση των ευελπίδων.
Ο τότε εύελπις Δημήτριος Σίμος θυμάται τη ζημιά που προξένησε στην αμυντική τους διάταξη η εύστοχη χρήση των αντιαρματικών πυροβόλων: Στις 10 Δεκεμβρίου έφεραν και αντιαρματικό πυροβόλο, να χτυπήσουν τα πολυβολεία μας. Σκόπευσαν το ιταλικό στρογγυλό πολυβολείο που ήταν στο μαντρότοιχο προς το Πολύγωνο.    Η σκόπευση ήταν εύστοχη [...]Έπειτα από λίγο άλλο αντιαρματικό από την πλευρά της Κυψέλης σκόπευσε τις  δικές μας θέσεις πολυβόλου στους νιπτήρες του κτιρίου [...] Το πρώτο βλήμα χτύπησε την πλάκα μπετόν του δαπέδου χωρίς αποτέλεσμα.  Το δεύτερο βλήμα μπήκε από το παράθυρο και κατέστρεψε τα πάντα.  Το ένα πολυβόλο το κατέστρεψε εντελώς. Στο άλλο έκανε αρκετές ζημιές(...) / 243   Παρατίθεται στο Γεώργιος Μπερδεκλής Αναμνήσεις ενός Ευέπλιδος του 140 γ έκδοση, Αθήνα, 2011 σ. 240
Τα πυρά του ΕΛΑΣ πύκνωσαν το βράδυ της 10ης Δεκεμβρίου και με μία αποφασιστική διείσδυση οι ελασίτες κατάφεραν να φτάσουν κάτω από τον τοίχο του στρατοπέδου.
Γύρω στα μεσάνυχτα κόπηκαν οι επικοινωνίες και ο ΕΛΑΣ ναρκοθέτησε το δρόμο προς το στρατόπεδο καταστρέφοντας δύο βρετανικά στρατιωτικά οχήματα.  Παρά το γεγονός ότι βρετανικά αεροσκάφη και πυροβολικό βομβάρδιζαν διαρκώς το λόφο της Σχολής Ευελπίδων προκαλώντας σημαντικές απώλειες στον ΕΛΑΣ, η επίθεση συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση.
Η δεινή θέση στην οποία βρέθηκαν οι Βρετανοί είχε ως αποτέλεσμα την απόφαση για την εκκένωση της Σχολής και τη μεταφορά των δυνάμεων στο κέντρο της πόλης. Η εκκένωση ολοκληρώθηκε τις επόμενες δύο ημέρες με τη βοήθεια  αεροπλάνων της ΡΑΦ και τεθωρακισμένων, τα πυρά των οποίων κράτησαν ανοιχτό το δρόμο και δεν επέτρεψαν στον ΕΛΑΣ να προκαλέσει ουσιαστικό πλήγμα στις δυνάμεις που υποχωρούσαν, εκτός από τις βολές ελεύθερων σκοπευτών που
χτύπησαν τις φάλαγγες στη λεωφόρο Αλεξάνδρας τραυματίζοντας τρεις Βρετανούς στρατιώτες./ 244   British National Arvhives , WO 204/8312,  23rd  Armound Brigade Operations in Greece 15 Οκτωβριου 1944-7 Ιανουαρίου 1945.
Ο Ουιλλιαμμ Μακνήλ υποστήριζε ότι οι Βρετανοί είχαν υποτιμήσει τη δύναμη και την   αποφασιστικότητα του ΕΛΑΣ. «οι περισσότεροι Βρετανοί νόμιζαν ότι οι αριστεροί θα παραδιδονταν  έπειτα από λίγες ημέρες όταν θα έβλεπαν την βρετανική ισχύ και αποφασιστικότητα επισημαίνοντας  οτι το πρώτο συμβάν  που διέλυσε οριστικά αυτή την εσφαλμένη  εντύπωση ήταν η επίθεση στη Σχολή Ευελπίδων όπου χρειάστηκε να δώσουν μάχη όχι  επιτιθέμενοι, αλλά για να σώσουν τη φρούρα τους και να εκκενώσουν τη Σχολή. / 245 McNeil, The Greek Dilemma.
Τελικά η Σχολή Ευελπίδων εκκενώθηκε στις 11 Δεκεμβρίου και καταλήφθηκε από τον ΕΛΑΣ.

Απέναντι στα βρετανικά άρματα μάχης
Η συμβολή των βρετανικών αρμάτων μάχης ήταν αποφασιστικής σημασίας για την ήττα του ΕΛΑΣ στην Αθήνα, Πέρα από το γεγονός ότι δεν υπήρχαν αρκετά  αντιαρματικά όπλα για να αντιμετωπιστούν και άρα μπορούσαν να κινούνται σχεδόν ανενόχλητα κατά τη διάρκεια της ημέρας βάλλοντας κατά κτιρίων,  οδοφραγμάτων και άλλων θέσεων του ΕΛΑΣ, τα άρματα τόνωναν το ηθικό των  αντιπάλων του. Η μαρτυρία ενός από τους ευέλπιδες που πολέμησε στη μάχη της Σχολής Ευελπίδων είναι αποκαλυπτική αυτής της διάστασης:
Ένα αγγλικό άρμα που ήταν δίπλα μου και έριχνε με τα πολυβόλα και το πυροβόλο του μου έδινε κουράγιο. Σε κάποια στιγμή όμως (...) παρατήρησα ότι το άρμα αποσυρόταν προς το νότιο εσωτερικό μέρος της Σχολής (...) Κατάλαβα πως πήγαινε να υποστηρίξει τους δικούς μας που αμύνονταν στον ανατολικό τομέα, όπου φαίνεται πως είχαν δεχθεί μεγάλη πίεση. Αν και δεν άργησε να επιστρέψει, μου φάνηκαν ατελείωτες αυτές οι στιγμές χωρίς την υποστήριξη του άρματος. / 246 Γεώργιος Μπερδεκλής Αναμνήσεις ενός Ευέπλιδος του 140 γ έκδοση, Αθήνα, 2011 /
Η βρετανική υπεροπλία ήταν η παράμετρος που έκρινε σε μεγάλο βαθμό την έκβαση των Δεκεμβριανών. Στα τέλη του Δεκέμβρη υπήρχαν περίπου 70 άρματα μάχης τύπου Σέρμαν (40th The King`s RTR 18 άρματα, 46th Liverbool Wesh RTR 24 άρματα, το 50th Gloucesterhine RTR 19 άρματα. British National Archives.) 

Δεκεμβριανα 1944. Φορουμ Κοινωνικης Ιστοριας

Διεθνες Συνεδριο ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ

Αμφιθέατρο Σάκη Καράγιωργα ΙΙ
Πάντειο Πανεπιστήμιο
Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών
Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας
















Τετάρτη 19 Νοεμβρίου

17:30 - 18:00                Έναρξη
Χαιρετισμός από τον Πρύτανη Καθηγητή Γρηγόριο Τσάλτα
Χαιρετισμός από την Κοσμήτορα Σχολής Πολιτικών Επιστημών Καθηγήτρια Χριστίνα Κουλούρη
Χαιρετισμός από την τ. Πρόεδρο Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Ομότιμο Καθηγήτρια Αικατερίνη Αρώνη - Τσίχλη
Χαιρετισμός από τον Υποδιευθυντή Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Αναπληρωτή Καθηγητή Γρηγόριο Ανανιάδη
ΜΕΡΟΣ Α': Η Απελευθέρωση
18:00- 19:00 Η Απελευθέρωση στη Κεντρική Ελλάδα
Συντονιστής: Γρηγόρης Ανανιάδης, Αν. Καθηγητής,Πάντειο Πανεπιστήμιο
Τζαφλέρης Νίκος  - Η Απελευθέρωση του Βόλου από τους Γερμανούς και ο διαγκωνισμός για την κατάληψη της εξουσίας
Τόλια Φιλιώ   -  Η επαρχία Ελασσόνας μετά την Απελευθέρωση
Χατζοπούλου Ελένη - Η νόθα Απελευθέρωση της Χαλκίδας και η μετά τα Δεκεμβριανά περίοδος
19:00 - 19:15 Συζήτηση
19:15 - 19:30 Διάλειμμα - καφές
19:30 - 20:30      Η Απελευθέρωση στα νησιά
Συντονιστής: Λουδοβίκος Κωτσονόπουλος, Δρ. Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο 
Βουγιούκας Βασίλης  - Οι πρώτες μέρες της Απελευθέρωσης και οι επιπτώσεις των Δεκεμβριανών στο νησί της Χίου
Γιώγος Χρήστος - Φθινόπωρο 1944:Οι εκθέσεις της SOE για τις Κυκλάδες και το Βόρειο-ανατολικό Αιγαίο.
Σκαλιδάκης Γιάννης -  Η Απελευθέρωση στην Κρήτη
20:30 - 20:45 Συζήτηση
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου
15:00 - 16:00    Η Απελευθέρωση στην Πελοπόννησο
Συντονίστρια: Λίνα Λούβη, Αν. Καθηγήτρια,  Πάντειο Πανεπιστήμιο
Μόσχος Γιώργος - Η Απελευθέρωση της Πάτρας και οι διαπραγματεύσεις και αποτροπή καταστροφής του λιμανιού
Σπανού Γεωργία - Η απελευθέρωση του Ναυπλίου το Σεπτέμβριο 1944
Γαλάνης Γιώργος - Το ΕΑΜ και τα Τάγματα Ασφαλείας στην Απελευθέρωση της Πελοποννήσου: η περίπτωση του Άργους
16:00 - 16:15 Συζήτηση
16:20 - 17:00 Το Εργατικό κίνημα στην Απελευθέρωση
Συντονιστής: Γιώργος Κουκουλές,  Ομ. Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Καλογιαννίδης Δημήτρης  - Η ΓΣΕΕ στην Απελευθέρωση: οι βασικές κατευθύνσεις και τα όρια της πολιτικής της
Μαριόλης Δημήτρης  - Η αδύνατη ταξική ανακωχή: η πολιτική του ΕΑΜ στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας και στα συνδικάτα έως τα Δεκεμβριανά
17:00 - 17:10 Συζήτηση
17:10 - 17:30 Διάλειμμα - Καφές
17:30 - 18:30         Η Ευρώπη το 1944
Συντονιστής: Προκόπης Παπαστράτης, Ομ. Καθηγητής,  Πάντειο Πανεπιστήμιο
17:30 - 18:30          Α' Μέρος
Moranti Arino Toni – Shifting sides but hardly moving:  Franco’s Spain by the end of the Second World War
Κουκουλές Γιώργος - Οι κυβερνήσεις Εθνικής Ενότητας και η Ενότητα του Συνδικαλιστικού κινήματος - τρία παραδείγματα: Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία
Κωτσονόπουλος Λουδοβίκος - Αποχαιρετισμός στα όπλα: το πέρασμα από την κοινωνική ασφάλιση στο Κοινωνικό Κράτος, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου
18:30 - 18:50 Συζήτηση
18:50 - 19:00 Διάλειμμα
19:00 - 20:20          Β' Μέρος
Μπάλτα Νάση - Η Γαλλία την επαύριο της Απελευθέρωσης: οι προσωρινές κυβερνήσεις De Gaulle, οι προσδοκίες, τα προβλήματα, ο εμφύλιος που δεν έγινε, η ανασυγκρότηση.
Σαράφη Λη - Τα 'Δεκεμβριανά' του Βελγίου: η κοινωνία, η πολιτική κρίση και οι Σύμμαχοι το φθινόπωρο του 1944
Raftopoulos Rigas - Η Απελευθέρωση της Ιταλίας: οι περιπτώσεις της Τοσκάνης και του Τρεντίνο
Anghelone Francesco – Liberation in Greece through the Italian Military Archives
20:20 - 20:40 Συζήτηση
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου
15:00 - 16:00       Δοσίλογοι και Συνεργάτες
Συντονίστρια: Βασιλική Λάζου, Δρ. Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Αθανασόπουλος Μάριος - "Κατά τρόπον ανάξιον εις Έλληνας πολίτας…». Όψεις του δωσιλογικού φαινομένου στη Μεσσηνία μέσα από δίκες που διεξήχθησαν κατά την περίοδο 1945-1953 
Κωνσταντινάκου Δέσποινα - Αλλοδαποί δωσίλογοι στην Ελλάδα
Αρμαανίδης Φίλιππος - Η δράση της Ειδικής Ασφάλειας
16:00 - 16:15 Συζήτηση
16:20 - 17:20     Η Απελευθέρωση στην Αττική
Συντονίστρια: Δέσποινα Παπαδημητρίου, Αν. Καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Τζαφέρα Αγγελική - Η Απελευθέρωση του Πειραιά τον Οκτώβρη 1944
Δεσύπρης Μιχάλης  - Η Κοκκινιά στην Απελευθέρωση
Πρόφης Θωμάς - Η τραγωδία 8& 9 Οκτωβρίου '44 στο Κορωπί
17:20 - 17:35 Συζήτηση
17:35 - 18:00 Διάλειμμα - Καφές
18:00 - 19:00    Σύμμαχοι και Εχθροί στις παραμονές     της Απελευθέρωσης
Συντονιστής: Χρήστος Χατζηιωσήφ, Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Κρήτης
Σελέκου Ολυμπία - «Τη νύχτα της 28ης Ιουλίου 1944 θα συμβεί κάτι το ασυνήθιστο στο αεροδρόμιο της Νεράιδας…». Το γεγονός από τη σκοπιά των Σοβιετικών
Κόκκαλης Γιώργος - Η επιχείρηση ΜΑΝΝΑ: Οκτώβριος 1944
Μανουσάκης Βασίλης -  Με σκοπό το "Χάος": η οργάνωση του γερμανικού δικτύου Stay-behind στην Ελλάδα του 1943-44
19:00 - 19:15 Συζήτηση
19:15 - 20:15  Η Απελευθέρωση στη Μακεδονία
Συντονιστής: Κωνσταντακόπουλος Σταύρος, Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βαμβούρη Χριστίνα & Μεσσής Βασίλης - Η Απελευθέρωση της Καβάλας από τον ΕΛΑΣ
Αλβανός Ραϋμόνδος & Αθανασιάδης Ανδρέας -  Μέρες απελευθέρωσης στη Δυτική Μακεδονία. Πολιτικές και κοινωνικές μεταβολές στο στάδιο της μετάβασης της εξουσίας
20:15 - 20:30 Συζήτηση
20:30 - 21:30   Το ΚΚΕ το φθινόπωρο του 1944
Συντονίστρια: Ειρήνη Λαγάνη, Καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Κουτσοπούλου Κατερίνα - Ο Ριζοσπάστης το φθινόπωρο του 1944
Λάζου Βασιλική- ΕΑΜ και ΚΚΕ απέναντι στο ζήτημα της Δημοκρατικής κατάληψης της Εξουσίας -ο  Λόγος του Άρη στη Λαμία
Μιχαηλίδης Γιώργος – ‘Τι χρώμα έχει το βάθος τ' ουρανού’; Αλληλογραφία και συζητήσεις του ΚΚΕ με τα κομμουνιστικά κόμματα Βουλγαρίας και Γιουγκοσλαβίας στο β' μισό του 1944
21:30 - 21:45 Συζήτηση
Σάββατο 22 Νοεμβρίου
ΜΕΡΟΣ Β' : Τα Δεκεμβριανά
10:00 - 11:20      Αστικός κόσμος και Δεκεμβριανά
Συντονιστής: Στέφανος Δημητρίου, Αν. Καθηγητής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Βαρελά Κατερίνα - Ο Γεώργιος Παπανδρέου και οι βασιλικές αξιώσεις την περίοδο της Απελευθέρωσης
Κατσούδας Κώστας - Στρατηγικές του βασιλόφρονος χώρου 1944-1945
Κωστόπουλος Τάσος - Το επιτελείο της αστικής αντεπανάστασης: στοιχεία για τον κύκλο των Μαρκεζίνη-Ζαλοκώστα
Παναγιωτίδης Σταύρος - O Δεκέμβριος 1944 του Θεμιστοκλή Δ. Τσάτσου: Η Θεωρία των Άκρων γεννιέται στο Κέντρο
11:20 - 11:40 Συζήτηση
11:40 - 12:00  Διάλειμμα - Καφές
12:00 - 13:00        Τέχνες και Δεκεμβριανά
Συντονίστρια: Νίκη Μαρωνίτη, Επ. Καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Λαζανάς Παναγιώτης - Ποιητές και πεζογράφοι στα "πέτρινα χρόνια": όψεις της εγχώριας λογοτεχνικής παραγωγής με φόντο τα Δεκεμβριανά
Μόσχος Βασίλης  - Λογοτέχνες και Δεκεμβριανά
Ανδρίτσος Γιώργος - Ο Δεκέμβρης 1944 στις ελληνικές ταινίες μυθοπλασίας μεγάλου μήκους 1974-1989
13:00 - 13:15 Συζήτηση
13:15 - 14:15       Θάνατος και Επιβίωση
Συντονίστρια: Αικατερίνη Αρώνη - Τσίχλη, Ομ. Καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Σπηλιωτοπούλου Μαρία - Ο Δεκέμβρης του 1944 στην Αθήνα του 1945: η ιστορία με τα πτώματα
Πουλόπουλος Κώστας  - Η Εθνική Αλληλεγγύη στα Δεκεμβριανά
Kαβάλα Μαρία- Το βρετανικό νεκροταφείο στο Καλαμάκι
14:15 - 14:30 Συζήτηση
Μεσημεριανό Διάλειμμα
17:00 - 18:00  Ο Διεθνής Αντίκτυπος των Δεκεμβριανών
Συντονιστής: Θεοτοκάς Νίκος, Επ. Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Λαγάνη Ειρήνη -Τα Δεκεμβριανά μέσα από το αρχείο του Octave Merlier
Κουτσούρης  Δημήτρης- Η καταγραφή της κρίσης του Δεκεμβρίου 1944 σύμφωνα με τα αμερικανικά αρχεία και τον Τύπο της περιόδου
Κόφφα Δόμνα - Ο αντίκτυπος των Δεκεμβριανών στη Γιουγκοσλαβία
18:00 - 18:15 Συζήτηση
18:15 - 18:45 Διάλειμμα - Καφές
18:45 - 19:45  Οι Αγγλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις
Συντονιστής: Γιάννης Σκαλιδάκης, Δρ. Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Αγγελάκης Γιάννης - «... κι από πίσω ένα σύνταγμα Ινδούς»: Οι «Ινδοί» στα Δεκεμβριανά
Μπουρούτης Ανδρέας - Scarlet Pimpernel: η μυστική βρετανική οργάνωση της Θεσσαλονίκης για τη διάσωση «σημαντικών προσώπων» (Νοέμβριος 1944 - Ιανουάριος 1945)
Κασιμάτης Μανόλης - Καταγράφοντας τη δράση της Βρετανικής Αεροπορίας τον Δεκέμβρη 1944
19:45 - 20:00 Συζήτηση
20:00 - 21:00          Απόπειρες ερμηνείας
Συντονίστρια: Μαρία Σπηλιωτοπούλου, Ερευνήτρια Α', Ακαδημία Αθηνών
Παπαστράτης Προκόπης - Η διαδικασία της Απελευθέρωσης, το πολιτικό προοίμιο του Δεκέμβρη.
Μαργαρίτης Γιώργος – Η Μάχη της Αθήνας: το στρατιωτικό προοίμιο
Λυμπεράτος Μιχάλης - Μύθος και πραγματικότητα σε σχέση με τα Δεκεμβριανά
21:00 - 21:15 Συζήτηση
Κυριακή 23 Νοεμβρίου
10:00 - 11:00     Τα Δεκεμβριανά και η Κύπρος
Συντονιστής: Γιώργος Φουρτούνης, Επ. Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Σακελλαρόπουλος Σπύρος  - Οι πολιτικές επιδράσεις των Δεκεμβριανών στις πολιτικές δυνάμεις της Κύπρου
Ζαχαριάδης Αδάμος –  1941-1945: Η κυπριακή Αριστερά, το ενωτικό ζήτημα και τα Δεκεμβριανά
Αντωνίου Αντώνης - Ο Δεκέμβρης στην Κύπρο: η πρόσληψη και η πολιτική διαχείριση των γεγονότων από το ΑKΕΛ
11:00 - 11:15 Συζήτηση
11:15 - 11:45 Διάλειμμα - Καφές
11:45 - 12:45        Συγκρούσεις και Καταστολή
Συντονιστής: Μιχάλης Λυμπεράτος, Δρ . Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βαγιανός Δημήτρης  - Πολιτικές ευκαιρίες και συγκρουσιακός κύκλος της 3ης Δεκεμβρίου 1944
Παπαντωνίου Αθανάσιος - Η Ταξιαρχία ΡΙΜΙΝΙ και ο ρόλος της τον Δεκέμβριο 1944
Κανελλόπουλος Γιώργος -  Ελ Ντάμπα: αιχμαλωσία, ομηρία, επιστροφή
12:45 - 13:00 Συζήτηση
13:00 - 14:00   Πολιτικά και οικονομικά ζητήματα
Συντονιστής: Σπύρος Σακελλαρόπουλος, Αν. Καθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Γιαννοπούλου Δανάη – Η ανάγκη πολιτικής επίλυσης του "ελληνικού ζητήματος" και η σύσταση αντιβασιλείας
Μπρεγιάννη Κατερίνα  - Το οικονομικό πλαίσιο των Δεκεμβριανών: πολιτικές ασιτίας, προσπάθειες νομισματικής σταθεροποίησης και νομισματικός χρυσός
 Παλούκης Κώστας - Οι αρχειομαρξιστές απέναντι στο ΕΑΜικό κίνημα: η επιδίωξη κοινής αντιστασιακής δράσης και η καταγγελία της φιλο-συμμαχικής πολιτικής του ΕΑΜ
14:00 - 14:15 Συζήτηση
Μεσημεριανό διάλειμμα
16:00 - 16:40         Η κοινωνία στα Δεκεμβριανά
Συντονίστρια: Λη Σαράφη, Δρ. Ιστορίας, Πανεπιστήμιο του Sussex
Ραζάκος Χάρης - Με το τουφέκι και "με τα νύχια": η στήριξη του ΕΛΑΣ από τον λαό της Αθήνας τον Δεκέμβρη 1944
Πασπαλιάρη Λένα - Το ΕΜΠ στη δίνη του Δεκέμβρη 1944
16:40 - 16:50 Συζήτηση
16:50 - 17:15 Διάλειμμα - Καφές
17:15 - 18:15   Τα Δεκεμβριανά εκτός Αθηνών
Συντονιστής: Ανδρέας Νοταράς, Λέκτορας, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βαμβακάς Αβραάμ και Τζιάρας Κώστας – Τύπος και Προπαγάνδα στη Θεσσαλονίκη πριν και κατά τα Δεκεμβριανά
Τζούκας Βαγγέλης - Ο Δεκέμβρης 1944 στην Ήπειρο
Καλλώνης Σταύρος - Η μειονότητα των Τσάμηδων στην Ήπειρο το 1944: από την αποχώρηση των Γερμανών στη δίνη της εκκαθάρισης από τις ΕΟΕΑ
18:15 - 18:30 Συζήτηση
18:30 - 19:30    Αρχεία, Ιστοριογραφία & Μνήμη
Συντονίστρια: Μαρία Καβάλα, Δρ. Ιστορίας, Ερευνήτρια Α.Π.Θ.
Κομπιλάκου Βάσω – Η μνήμη του αφοπλισμού του 2ου Συντάγματος
ΕΛΑΣ από το αρχείο του Δημήτρη Δημητρίου «Νικηφόρου»
Αρκολάκης Μανόλης – Φωτογραφικό ίχνος, πολιτισμική μνήμη και ιστορική αφήγηση: η περίπτωση του Δεκέμβρη 1944
Κακάλη Ντίνα - Η ιστοριογραφία για τον Δεκέμβρη του 1944: εξέλιξη και νέες τάσεις δημοσίευσης.
19:30 - 19:45 Συζήτηση
20:00 - 21:00 Συζήτηση με τους πρωταγωνιστές της εποχής:
Μανώλη Γλέζο, Στέλιο Ζαμάνο, Μάνο Ζαχαρία, Άλκη Ζέη,
Μίμη Λιβιεράτο, Ελένη Μπενά - Κελτεμλίδου
Κλείσιμο
Οργανωτική Επιτροπή
- Αικατερίνη Αρώνη-Τσίχλη, Καθηγήτρια τ. Πρόεδρος Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου.
- Στέφανος Παπαγεωργίου, Καθηγητής  Διευθυντής ΠΜΣ του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου
- Προκόπης Παπαστράτης, Ομότιμος Καθηγητής - Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου
- Μιχάλης Λυμπεράτος, Διδάκτωρ Ιστορίας, Εντεταλμένος διδασκαλίας ΠΜΣ Πάντειο Πανεπιστήμιο
- Λη Σαράφη, Διδάκτωρ Ιστορίας, University of Sussex
- Βασιλική Λάζου, Διδάκτωρ Ιστορίας,  Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο
- Γιάννης Σκαλιδάκης, Διδάκτωρ Ιστορίας ΑΠΘ,  Μεταδιδακτορικός Ερευνητής Πάντειο Πανεπιστήμιο