........... Από τα μέσα του Νοέμβρη χίτες, Παπαγιώργηδες και Μπουραντάδες του I τμήματος εγκαθιστούν μπλόκο στο τέρμα Παγκρατίου και στο νοσοκομείο του Συγγρού κάνουν έρευνες, απειλούν και βρίζουν τους δημοκρατικούς πολίτες. .................
Στις 27, 28 και 29 Νοέμβρη η Ορεινή Ταξιαρχία ακροβολίζεται ανάμεσα στην Καισαριανή και τα Κουπόνια για να... κάνει γυμνάσια. Στη διάρκεια των «γυμνασίων» μια σφαίρα βρίσκει τον μικρό Δουρμούση στην κοιλιά και τον τραυματίζει θανάσιμα. Η δολοφονία του Δουρμούση ήταν από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράχτηκαν τις παραμονές του Δεκέμβρη, γιατί ο Δουρμούσης
δεν ήταν ούτε ελασίτης ούτε καν άντρας.
..............Την 1η του Δεκέμβρη μπροστά στο αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου, Εγγλέζοι προσπαθούν ν' αφοπλίσουν έναν ελασίτη. Ο διμοιρίτης του προτύπου, Βασίλης Σαραντόπουλος, προσπαθεί να τους αποτρέψει και δέχεται από πίσω μια ριπή αυτόματου που τον σωριάζει νεκρό.
.........................Από τις 5 του Δεκέμβρη αρχίζει η ένοπλη σύγκρουση......................Στη μάχη της «Μητρόπολης» οι Ανατολικές Συνοικίες πλήρωσαν άλλη μια φορά το φόρο του αίματος σε νεκρούς και τραυματίες. Ανάμεσα στους νεκρούς ο ελασίτης Π. Παπαδάκης και ο Δημήτρης Στογιάννης από τη Χαραυγή που γυρίζοντας από τη μάχη έπεσε στα χέρια των χιτών και εχτελέστηκε στο Θησείο.
Το ίδιο βράδυ οι Εγγλέζοι προσπαθούν να εγκατασταθούν στο Στάδιο που φρουρείται από τον λόχο της Γούβας. Ο επικεφαλής της φρουράς διμοιρίτης Κώστας Ρούσσος ζητάει τον επικεφαλής των Εγγλέζων για να διαμαρτυρηθεί. Την ώρα που γύριζε την πλάτη για να πάει ν' αναφέρει ό,τι του είπαν οι Εγγλέζοι, μια ριπή αυτομάτου τον σωριάζει νεκρό.
.........................ο διμοιρίτης Καμπάνταη, γέρος 55 χρονών, που άρπαξε το ντουφέκι για να πολεμήσει τους εχθρούς του λαού δίπλα στον επονοελασίτη Γιάννη Αυγερινό, 16 χρονών, που επικεφαλής στοιχείου τραυματιοφορέων μάζευε τραυματίες από τη νεκρή ζώνη αψηφώντας τον εχθρό
και έπεσε σαν ήρωας στις 9 του Δεκέμβρη. Σαν τον Μ. Χατζηστέλιο, 50 χρονών, που τραυματίστηκε βαριά θερίζοντας με το πολυβόλο τον εχθρό. Σαν το αητόπουλο, τον αξέχαστο Τσιμινή, 12 χρονών, που σκοτώθηκε την ώρα που μετέφερε πολεμοφόδια. Σαν την 18χρονη ελασίτισσα από την Κοκκινιά που τραυματίστηκε βαριά ενώ μετέφερε φαγητό στους μαχητές της πρώτης γραμμής και σκοτώθηκε μπροστά στα πόδια τους. ........................... Τη σύνδεσμο επονίτισσα Βαγγελίτσα, που σκοτώθηκε την ώρα που μετέφερε διαταγές. Την Τζανετή που χτίζοντας οχυρωματικά στην πρώτη γραμμή τραυματίστηκε βαριά στο λαιμό και προσπαθούσε να κρύψει τον τραυματισμό της για να μην εγκαταλείψει τη μάχη....................
Το βράδυ της προηγούμενης οι Σκόμπηδες δεν δίστασαν να οχυρώσουν την Ακρόπολη, κι έτσι από εκεί θέρισαν τις θέσεις του ΕΛΑΣ στου Μακρυγιάννη. .... Ο Παρθενώνας, το μεγαλύτερο μνημείο ενός αθάνατου πολιτισμού, γίνηκε πυροβολείο....
.....Το εργοστάσιο ΕΘΕΛ το υπεράσπιζαν 4 ελασίτες Σε μια από τις μάχες αυτές σκοτώθηκε
σαν ήρωας και ο β' καπετάνιος του II τάγματος, Μήτσος Στραλάκος από το Κατσιπόδι.
Την ίδια μέρα έμεινε στα χέρια του ΕΛΑΣ το πτώμα ενός Άγγλου στρατιώτη και θάφτηκε με όλες τις τιμές...........................Στον τομέα του Αρδηττού οι μάχες μαίνονται καθημερινά....
Στο πρώτο χαράκωμα δυο ελασίτες, ο Κ. Γκίκας (Μαχαίρας) και ο Αργυρής Κ. πιάνουν μόνοι τους 11 αιχμαλώτους οπλισμένους με αυτόματα. Τους αφοπλίζουν και προχωράνε για το επόμενο χαράκωμα. Οι Εγγλέζοι που βρίσκονταν μέσα σ' αυτό σηκώνουν άσπρη σημαία και δολοφονικά πυροβολούν και τραυματίζουν τον Γκίκα, που κυλιέται μέσα στο χαράκωμα βαριά τραυματισμένος. Εκεί τα χτήνη τον ξεσκίζουν με τις ξιφολόγχες τους. Σε λίγο πέφτουν κι αυτοί αιχμάλωτοι στα χέρια
του ΕΛΑΣ κι όμως δεν εκτελούνται επί τόπου, όπως θα ήταν φυσικό........Στην Καισαριανή δεν αξίζουν κλάματα.Οι τελευταίοι υπερασπιστές της ανταρτομάνας πολεμάνε μέχρι την τελευταία σφαίρα. Ο αντάρτης Λουμπάρ σκοτώνεται, ο μαχητής Βαγγέλης Κυλισμανής πέφτει ηρωικά
υπερασπίζοντας τη γέφυρα του Νοσοκομείου Συγγρού..................
Δολοφόνοι και εγκληματίες
Η αντίσταση του Δεκέμβρη δε φανέρωσε μονάχα το μεγαλείο και τον ηρωισμό της
λαϊκής ψυχής αλλά ξεσκέπασε όλη τη χτηνωδία και την αιμοβοριά του φασισμού.
Οι αγριότητες που διέπραξαν οι Εγγλέζοι και οι σύμμαχοί τους Μπουραντάδες, τσολιάδες,
Ριμινίτες, εδεσίτες, χίτες και όλο το κατακάθι της προδοσίας σε βάρος των ελασιτών και
του άμαχου λαού ξεπερνούν κάθε όριο. . Μοναχά ο πρώτος βομβαρδισμός της Καισαριανής στις 6/12 στοίχισε 240 νεκρούς και τραυματίες. Τα 75% από τα θύματα της Δεκεμβριανής Αντίστασης είναι άμαχοι. Ας πάρουμε μια συνοικία που δεν χτυπήθηκε με τη λύσσα που χτυπήθηκαν οι άλλες,
το Παγκράτι. Τα 90% των καταστροφών έγιναν στις περιοχές Βαρνάβα -Βρυσούλα Πλαστήρα,
που απείχαν πάνω από 700 μέτρα από τη γραμμή του μετώπου. Από το σύνολο
των καταστροφών μόνο ένα 8% οφείλεται στον ΕΛΑΣ και αυτές σε σημεία απ' όπου θα
περνούσαν οι Σκόμπηδες και ήταν απαραίτητη η κατασκευή οδοφραγμάτων.
Ούτε μια ανατίναξη δεν έγινε από τον ΕΛΑΣ που να μην ήταν ζωτικά απαραίτητη για την
άμυνα του μετώπου.
Να οι καταστροφές που προξένησαν τα άδοξα κανόνια και ρουκετοβόλα του Σκόμπι:
Βαριές ζημιές Ολικές καταστροφές Νεκροί άμαχοι Τραυματίες άμαχοι
Καισαριανή 413 48 10 580
Βύρωνας 94 15 20 50
Παγκράτι 28 8 15 50
Γούβα-Μετς 45 10 20 65
Αη Γιάννης 28 9 18 70
Νέος Κόσμος 20 6 15 40
Δουργούτι 32 12 8 30
Ζωγράφου-Κουπόνια 17 4 5 11
Κατσιπόδι 20 8 16 32
Νέα Ελβετία 12 3 8 19
Υμηττός 8 2 5 10
Σύνολο 715 125 440 957
Αυτός είναι ο θλιβερός απολογισμός ενός βάρβαρου πολέμου. Θα έμενε όμως ατελείωτος αν δεν αναφέραμε και την απερίγραπτη αγριότητα που δείχτηκε ενάντια στους ελασίτες αιχμαλώτους και τους αμάχους. Οι αιχμάλωτοι τεμαχίζονταν κυριολεκτικά από τους Εγγλέζους, τους χωροφύλακες και τους Ριμινίτες. Εδώ θ' αναφέρουμε μερικά επεισόδια μονάχα από το ατελείωτο ημερολόγιο της φρίκης και του εγκλήματος.
Στις 4/12 ο καπετάνιος του 6ου λόχου Κατσιποδιού πρώην υπενωμοτάρχης της χωροφυλακής, Σπύρος Καρτζής τραυματίστηκε σοβαρά από ελεύθερο σκοπευτή. Ο συναγωνιστής του Παναγιώτης Β. με κίνδυνο της ζωής του τον μεταφέρει στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών δίπλα στο Μηχανοκίνητο Τμήμα Αστυνομίας Πόλεων. Εκεί του έγινε αμέσως μετάγγιση αίματος και επέμβαση, και οι γιατροί αποφάνθηκαν πως θα ζήσει. Τη στιγμή που ο σ. Παναγιώτης ετοιμαζόταν να φύγει εισβάλλουν στο νοσοκομείο Μπουραντάδες και με τ' αυτόματα στα χέρια άρχισαν να παίρνουν τους τραυματίες
αιμόφυρτους και να τους οδηγούν έξω. Ο σ. Παναγιώτης για να γλυτώσει κατεβαίνει στο
υπόγειο κι εκεί βρέθηκε μπροστά σ' ένα αποτρόπαιο θέαμα. Σωριασμένα το ένα πάνω στο
άλλο κοίτονταν 14 πτώματα που έφεραν όλα τραύματα στο πίσω μέρος του κρανίου. Είχαν
εκτελεστεί από τους Μπουραντάδες. Ο Σπύρος Καρτζής εκτελέστηκε την ίδια μέρα από τα
χτήνη του μηχανοκίνητου.
Στις 20/12 αιχμαλωτίζεται ο θρυλικός λοχαγός του 4ου λόχου του Προτύπου Τάγματος
Ορέστης, μαζί με 15 μαχητές στο άλσος των Κουπονιών. Οι Ριμινίτες όρμησαν σαν θηρία
πάνω στους αιχμαλώτους και τους κομμάτιασαν με τις ξιφολόγχες και τους σουγιάδες.
Η ιατροδικαστική έκθεση λέει πως μόνο το πτώμα του καπετάν Ορέστη είχε 50 μαχαιριές
στο στήθος και στο κεφάλι με σουγιάδες και ξιφολόγχες.
Στις 19/12 χωροφύλακες εξετέλεσαν στο σπίτι της οδού Σεβαστείας 24 (Κουπόνια), αφού
τους βασάνισαν απάνθρωπα, τρεις τραυματίες του ΕΛΑΣ.
Την ίδια μέρα εκτελέστηκαν ένας τραυματιοφορέας και άλλος ένας τραυματίας ελασίτης
στη διασταύρωση Σεβαστείας Ιλυσσίων.
Στο σπίτι της οδού Ιλυσσίων 11β εκτελέστηκαν από τους κτηνανθρώπους της χωροφυλακής
άλλοι 4 τραυματίες. Οι κάτοικοι των γειτονικών σπιτιών υποχρεώθηκαν να τους θάψουν
μαζί με άλλα 20 πτώματα εκτελεσθέντων στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου.
Στο άλσος των Κουπονιών εκτελέστηκαν άλλοι 5 αιχμάλωτοι και θάφτηκαν εκεί.
Το Γενάρη τους ξέθαψαν και τους μετέφεραν σε άγνωστη κατεύθυνση. Στην ίδια συνοικία ένας
ενωμοτάρχης της χωροφυλακής δολοφόνησε τον Δ. Ιωαννίδη (Παμφηλίας 9), επειδή βρέθηκε
πάνω του μια προκήρυξη με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου.
Στις 17/12 στη μάχη του Αρδητού οι Σκόμπηδες σήκωσαν λευκή σημαία και ύπουλα
τραυμάτισαν τον ελασίτη Γκίκα. Τον κατακρεούργησαν έπειτα με τους σουγιάδες.
Στις 25/12 μια ομάδα αντάρτες απομονώθηκε και αιχμαλωτίστηκε στο εργοστάσιο Φιξ. Οι
Εγγλέζοι τους έβγαλαν τα μάτια με τις ξιφολόγχες και έπειτα τους έσφαξαν σαν τα τραγιά.
Ενός ελασίτη που παρακολουθούσε κρυμμένος τη φριχτή αυτή σκηνή άσπρισαν τα μαλλιά
μέσα σε λίγα λεπτά.
Στις 29/12 στην τελευταία μάχη της Καισαριανής πιάστηκε αιχμάλωτος ο ανθ/γός του
αντάρτικου Λάζαρος Κεφαλίδης. Οι χωροφύλακες τον εκτέλεσαν την ίδια μέρα στην οδό
Κριεζώτου. Στην Καισαριανή ο Νίκος Σταμπούλος πιάνεται αιχμάλωτος αφού εξάντλησε και την τελευταία σφαίρα. Ένας χωροφύλακας τον εκτελεί επί τόπου...
Από τους αιχμαλώτους που πιάστηκαν στην τελευταία μάχη της Καισαριανής δεν έμεινε
κανένας ζωντανός. Οι Ρημινίτες κι οι χωροφύλακες διηγόντουσαν με αφάνταστη κτηνωδία
στους κατοίκους των Κουπονιών πως τους ξεκοίλιασαν με τις ξιφολόγχες. Ένας επιλοχίας
περηφανευόταν πως δολοφόνησε 12 ελασίτες αιχμαλώτους ανάμεσα στους οποίους κι ένα
κορίτσι! Έπειτα από την άτιμη αυτή δολοφονία, που γίνηκε μπροστά στα μάτια των «συμμάχων»,
λεηλάτησαν όλα τα σπίτια και κάψανε 3 τετράγωνα παράγκες.
Μα, όπως είπαμε, η λύσσα τους δε ξέσπασε μονάχα στους τραυματίες και τους αιχμαλώτους.
Οι όλμοι, το πυροβολικό, τα τανκς και τα αεροπλάνα έκαναν θραύση στους αμάχους.
Οι συνοικίες μας ζούσαν κάτω από καταιγισμό φωτιάς και σίδερου.
Στις 9/12 αγγλικά αεροπλάνα πολυβόλησαν τον άμαχο πληθυσμό στο Δουργούτι με
αποτέλεσμα 3 νεκρούς και 8 τραυματίες. Την ίδια μέρα αγγλικό τανκ από την οδό Ρηγίλλης
τραυμάτισε δυο γυναίκες στο Βατραχονήσι.
Στις 10/12 αγγλικά αεροπλάνα βομβάρδισαν με δέσμες βομβών την Καισαριανή, την ώρα
που ο κόσμος έκανε ουρά έξω από τους φούρνους. Ταυτόχρονα πολυβόλησαν το Βύρωνα και
την Ν. Ελβετία. Τα θύματα από τον άμαχο πληθυσμό ξεπέρασαν τα εκατό.
Στις 12/12 η Καισαριανή είχε άλλα 40 θύματα από όλμους, οβίδες και πολυβολισμούς. Την
ίδια μέρα στον Υμηττό όλμοι και οβίδες καταστρέφουν τρία σπίτια κοντά στο νοσοκομείο
Ηλέχτρα και τραυματίζουν δυο γυναίκες κι ένα γέρο. Το Μετς βάλλεται από το πρωί μέχρι το βράδυ και κανένα σπίτι σχεδόν δεν έμεινε ανέπαφο. Στις 15/12 πέφτουν όλμοι στο Άλσος Παγκρατίου, στην Πλατεία Πλαστήρα, στον Προφήτη Ηλία. Τα θύματα ξεπερνούν τα 25.
Στις 17/12 οι Εγγλέζοι κατέλαβαν τις πολυκατοικίες του Δουργουτιού, αφού τις έκαναν
κόσκινο με τα κανόνια και τα πολυβόλα των τανκς. Τα μεσάνυχτα έβγαλαν στο δρόμο όλους
τους ενοίκους, ακόμα και γυναίκες με τα νυχτικά τους και με τα μωρά στην αγκαλιά. Τους
συγκέντρωσαν με τους υποκόπανους σε μια γωνιά ενώ οι γυναίκες ούρλιαζαν, τρελές από
τον τρόμο τους και λιποθυμούσαν. Αφού τις τυράννησαν και τις εξευτέλισαν με κάδε τρόπο,
τις άφησαν και κράτησαν τους άντρες. Αυτούς τους οδήγησαν στο γκαράζ της Λυών όπου
τους παρέλαβαν οι Μπουραντάδες. Ενώ τα χτήνη του Μπουραντά τους κακοποιούσαν με
τον πιο απάνθρωπο τρόπο, οι Εγγλέζοι τους σφράγισαν στο μέτωπο με κόκκινη σφραγίδα
και έπειτα τους έστειλαν στο Χασάνι.
Στις 10/12 χτυπήθηκε από όλμο το παιδικό άσυλο της Καισαριανής, παρ' όλο που στη στέγη
του κυμάτιζε μια σημαία του Ερυθρού Σταυρού. Τραυματίστηκε σοβαρά ο Ε. Διαπαρός.
Στις 6/12 βομβαρδίστηκε με όλμους το πολυιατρείο του Βύρωνα. Στις 7 /1 2 η επίθεση
επαναλήφθηκε τη φορά αυτή από αεροπλάνα.
Στις 9/12 χτυπήθηκε το νοσοκομείο Αη Γιάννη. Στις 14/12 οι Σκόμπηδες σκότωσαν στο Μετς
τη νοσοκόμα Έφη Γεωργοπούλου καθώς και μια άλλη. Στις 15/12 Άγγλοι έπιασαν το υπ'
αριθ. 2517 νοσοκομειακό αυτοκίνητο και αιχμαλώτισαν τους τραυματιοφορείς Π. Αυριλιώνη,
Η. Ματσάτσα, Δ. Σωτηριάδη, Σ. Σαμαρά, Καλογήρου, Ρούσσο και Μ. Σαμαρά που τους
οδήγησαν στο Χασάνι. Το νοσοκομείο «Ηλέχτρα» τις τελευταίες μέρες βομβαρδιζόταν
συστηματικά. Ήταν απερίγραπτες οι σκηνές τρόμου που ξετυλίχτηκαν εκεί μέσα. Αδελφές
φορτωμένες με δυο τραυματίες η κάθε μια κατρακυλούσαν τις σκάλες του υπογείου.
Τραυματίες με τραύματα της κοιλιάς και του θώρακα σερνόντουσαν και ξερνούσαν αίμα
προσπαθώντας να κατέβουν στο υπόγειο. Εκεί στιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο κοίτονταν
τα βασανισμένα σώματα των ελασιτών και των αμάχων. Κάτι τέτοια αίσχη στιγματίζουν τον πολιτισμό και είμαστε βέβαιοι πως όταν η αλήθεια για το Δεκέμβρη δα λάμψει, ο αγγλικός λαός δα πρέπει να κρύψει το πρόσωπό του από ντροπή. Το κορύφωμα όμως της χτηνωδίας αποτέλεσε ο πολυβολισμός μιας κηδείας. Στις 14/12, ενώ γινόταν η κηδεία 4 θυμάτων από τον άμαχο πληθυσμό και η νεκρική πομπή κατευθυνόταν προς το νεκροταφείο της Ν. Σμύρνης, δέχτηκε επίθεση από τρία σπίτφαϊαρ. Όταν τέλειωσε η επίθεση γύρω από το φέρετρο κοίτονταν 2 τραυματίες και ένας νεκρός, ο παπάς Πέτρος Συνοίκης. Πάνω στα θύματα μετρήθηκαν 30 τραύματα από σφαίρες...
«Άι αγριότητες του Δεκεμβρίου...» φωνάζει η αντίδραση...
Τους απαντάμε: Δεν έγιναν απλώς αγριότητες, έγιναν χτηνωδίες και εγκλήματα που δεν μπορεί κανείς να τα περιγράφει! Αλλά έγιναν από εσάς και τους "συμμάχους" σας! Τώρα μένει ν' απαντήσουμε στην πτωματολογία και τα ηλίθια και αναίσχυντα κατασκευάσματα για σφαγές, λεηλασίες, ανασκολοπισμούς και όλα τα νοσηρά αποκυήματα της εκφυλισμένης φαντασίας της πλουτοκρατίας. Αλλά το μεγάλο «κόλπο» ήτανε η πτωματολογία. Εκεί οι πλουτοκράτες και οι Τόρηδες ξεπέρασαν και τον Γκέμπελς. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλοι οι νεκροί του Δεκέμβρηαπό τις τέσσερις γωνιές της Αθήνας, του
Πειραιά και των χωριών της Αττικής, αφού πέρασαν από μια ορισμένη επεξεργασία. Η επεξεργασία ήταν ο τεμαχισμός των πτωμάτων για να κατασκευαστούν οι ανύπαρκτες αγριότητες. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος των κουβάδων με τα μάτια και των ακρωτηριασμών. Εκλήθη τότε ο ειδικός πτωματολόγος Σερ Γουόλτερ Σιτρίν και άρχισε να τραβάει τα μαλλιά του. Κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως ο κ. Σιτρίν αγνοούσε ότι στους ομαδικούς τάφους του Περιστεριού βρίσκονταν περισσότερα πτώματα σκοτωμένων ελασιτών και αμάχων παρά εκτελεσθέντων δοσίλογων. Τα κομματιασμένα από τους όλμους και τις ρουκέτες πτώματα των γυναικόπαιδων της Καισαριανής και του Περιστεριού βρέθηκαν ανακατεμένα με τα πτώματα των δοσίλογων. Τα πτώματα των ελασιτών που έπεσαν για την πατρίδα τους βρέθηκαν στην ίδια τρύπα με πτώματα των δήμιων του Παπαγιώργη και της Γκεστάπο. Μεγαλύτερη βρισιά για τους νεκρούς μας δεν γινόταν!
Να μερικά παραδείγματα που ξεσκεπάζουν την απαίσια βιομηχανία των «εκτελεσθέντων»:
---Ο Γ. Πατιστής αστυφύλακας του ΚΓ' και μέλος της πολιτοφυλακής Υμηττού τραυματίστηκε
στις 27/12 από όλμο στην πλατεία Υμηττού και την επομένη πέθανε. Τον θάψανε στο λοφίσκο της εκκλησίας Πέτρου και Παύλου. Το Γενάρη η οικογένειά του βρήκε το πτώμα του στην Καισαριανή μαζί με άλλα πτώματα «σφαγιασθέντων».
---Ο Κ. Μπάμπουλης τραυματίστηκε από όλμο στο Παγκράτι και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο
του ΕΛΑΣ. Μετά την εγχείριση πέθανε. Στο μεταξύ μεσολάβησε η υποχώρηση και το πτώμα
του βρέθηκε στο Περιστέρι.
---Οι Π. Σωτηριάδης, Δ. Σακελλαριάδης και η αδελφή του, ο Πετράτος, I. Ζήσης, ο Γιαννισαφάκος και η αδερφή του, όλοι άμαχοι που σκοτώθηκαν στο Παγκράτι από όλμους παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση Πλαστήρα σαν «εκτελεσθέντες». Τους τράβηξαν μάλιστα και φωτογραφίες!
---Ο Σ. Αλεξίου, δικηγόρος, στέλεχος του κόμματος δολοφονήθηκε στις 5/12 από χαφιέδες στην
οδό Σταδίου. Οι μάχες που μεσολάβησαν δεν επέτρεψαν στην οικογένειά του να πάρει το πτώμα του. Το Φλεβάρη βρέθηκε στο Περιστέρι το πτώμα του με κομμένη τη μύτη και τα αυτιά και με την επιγραφή: «σφαγιασθείς υπό ελασιτών».
---Ο ταγματάρχης Κανέλης σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα στη μάχη της Εφορίας Υλικού
Πολέμου. Το πτώμα του το πήραν οι Ριμινίτες από τους συγγενείς του δήθεν για να το θάψουν και το Γενάρη το ξέθαψαν και το έστειλαν στο Περιστέρι.
---Ο Στάθης Παπαδάκης 18 ετών από τον Υμηττό (Ερασινίδου 34) τραυματίστηκε το Δεκέμβρη και πέθανε. Οι δικοί του τον έθαψαν στον Άγιο Αρτέμη. Στις 22 του Φλεβάρη η αστυνομία υποχρέωσε τη μάνα του να ξεθάψει το πτώμα του και να το αφήσει εκτεθειμένο για πολλές μέρες στη Ζωοδόχο Πηγή της Καισαριανής.
----Στις 22 του Δεκέμβρη ο Μωϋσής Τσανακαλιώτης ετών 32, (Χρυσοστόμου Σμύρνης 11 Ν.
Ελβετία) σκοτώθηκε από όλμο την ώρα που πήγαινε στον μπακάλη κοντά στου Σαπόρτα που είναι μια γεφυρούλα. Μαζί με τον Τσανακαλιώτη σκοτώθηκαν και δυο γριές. Τον παρουσίασαν σαν δολοφονημένο από τον ΕΛΑΣ και στο μνημόσυνο που έγινε ύστερα από 40 μέρες ο παπάς του Αγ. Δημητρίου Βασίλειος βρήκε την ευκαιρία να κατακεραυνώσει από τον άμβονα «τους μισερούς κουκουέδες δολοφόνους».
---Τρεις μέρες ύστερα από την αποχώρηση του ΕΛΑΣ από την Αθήνα ένας της Ασφάλειας και τρεις με πολιτικά πήγαν στην οδό Δικαιάρχου στο Παγκράτι και πιάσαν το αντρόγυνο Τσιλιπονίδη. Την άλλη μέρα βρέθηκαν κι οι δυο σκοτωμένοι στο Ζάππειο. Είναι φανερό ποιος τους δολοφόνησε. Οι εφημερίδες όμως γράψαν πως εκτελέστηκαν από τον ΕΛΑΣ!
---Η αδελφή νοσοκόμα Μαρία Πανά υπηρετούσε στο Ασκληπιείο νοσοκομείο Βούλας του
Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Από εκεί ήρθε εθελοντικά στο νοσοκομείο του ΕΛΑΣ Ν. Σμύρνης, όπου προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες. Από τις 20 μέχρι 28 του Δεκέμβρη υπηρέτησε στο συνεργείο του ΕΛΑΣ Υμηττού. Στις 28 του Δεκέμβρη ολόκληρο το προσωπικό του χειρουργείου ξεκίνησε μέσα σε άγρια χιονοθύελλα για το Κορωπί. . Η ηρωίδα Μαρία Πανά δε μπόρεσε ν' αντέξει και ξεψύχησε εκεί. Στις 26/2/45 οι εφημερίδες «Βραδυνή» και «Ασύρματος» δημοσίευαν την εξής είδηση; «Ο ιατροδικαστής κ. Ψημάρας ανεύρεν εις τον Υμηττόν το πτώμα της νοσοκόμου Μαρίας Πανά, ήτις συλληφθείσα υπό των ελασιτών αφού εκακοποιήθη και εβιάσθη, εξετελέσθη...» Εύγε κ. Ψημάρα!
Υπάρχουν όμως και εκατοντάδες πτώματα αγνώστων που ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε
φορτηγά για να πάρουν το δρόμο για το Κατίν. Όλοι οι τάφοι των ελασιτών και των αμάχων ανασκάφτηκαν και τα πτώματα εξαφανίστηκαν.
Στις 6/1/45 συνεργεία του Δήμου Βύρωνα ξέθαψαν 50 πτώματα ελασιτών από το αλσύλλιο
της Αγ. Τριάδας.
Στις 10 του Γενάρη ξεθάφτηκαν τα πτώματα 60 ελασιτών και αμάχων που είχαν ταφεί στη
μάντρα του 1ου Νεκροταφείου.
Το Γενάρη ξεθάφτηκαν και από τα Κουπόνια συνολικά 38 πτώματα αιχμαλώτων ελασιτών
που είχαν εκτελεστεί από τους ριμινίτες.
Στις 27, 28 και 29 Νοέμβρη η Ορεινή Ταξιαρχία ακροβολίζεται ανάμεσα στην Καισαριανή και τα Κουπόνια για να... κάνει γυμνάσια. Στη διάρκεια των «γυμνασίων» μια σφαίρα βρίσκει τον μικρό Δουρμούση στην κοιλιά και τον τραυματίζει θανάσιμα. Η δολοφονία του Δουρμούση ήταν από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα που διαπράχτηκαν τις παραμονές του Δεκέμβρη, γιατί ο Δουρμούσης
δεν ήταν ούτε ελασίτης ούτε καν άντρας.
..............Την 1η του Δεκέμβρη μπροστά στο αστυνομικό τμήμα Παγκρατίου, Εγγλέζοι προσπαθούν ν' αφοπλίσουν έναν ελασίτη. Ο διμοιρίτης του προτύπου, Βασίλης Σαραντόπουλος, προσπαθεί να τους αποτρέψει και δέχεται από πίσω μια ριπή αυτόματου που τον σωριάζει νεκρό.
.........................Από τις 5 του Δεκέμβρη αρχίζει η ένοπλη σύγκρουση......................Στη μάχη της «Μητρόπολης» οι Ανατολικές Συνοικίες πλήρωσαν άλλη μια φορά το φόρο του αίματος σε νεκρούς και τραυματίες. Ανάμεσα στους νεκρούς ο ελασίτης Π. Παπαδάκης και ο Δημήτρης Στογιάννης από τη Χαραυγή που γυρίζοντας από τη μάχη έπεσε στα χέρια των χιτών και εχτελέστηκε στο Θησείο.
Το ίδιο βράδυ οι Εγγλέζοι προσπαθούν να εγκατασταθούν στο Στάδιο που φρουρείται από τον λόχο της Γούβας. Ο επικεφαλής της φρουράς διμοιρίτης Κώστας Ρούσσος ζητάει τον επικεφαλής των Εγγλέζων για να διαμαρτυρηθεί. Την ώρα που γύριζε την πλάτη για να πάει ν' αναφέρει ό,τι του είπαν οι Εγγλέζοι, μια ριπή αυτομάτου τον σωριάζει νεκρό.
.........................ο διμοιρίτης Καμπάνταη, γέρος 55 χρονών, που άρπαξε το ντουφέκι για να πολεμήσει τους εχθρούς του λαού δίπλα στον επονοελασίτη Γιάννη Αυγερινό, 16 χρονών, που επικεφαλής στοιχείου τραυματιοφορέων μάζευε τραυματίες από τη νεκρή ζώνη αψηφώντας τον εχθρό
και έπεσε σαν ήρωας στις 9 του Δεκέμβρη. Σαν τον Μ. Χατζηστέλιο, 50 χρονών, που τραυματίστηκε βαριά θερίζοντας με το πολυβόλο τον εχθρό. Σαν το αητόπουλο, τον αξέχαστο Τσιμινή, 12 χρονών, που σκοτώθηκε την ώρα που μετέφερε πολεμοφόδια. Σαν την 18χρονη ελασίτισσα από την Κοκκινιά που τραυματίστηκε βαριά ενώ μετέφερε φαγητό στους μαχητές της πρώτης γραμμής και σκοτώθηκε μπροστά στα πόδια τους. ........................... Τη σύνδεσμο επονίτισσα Βαγγελίτσα, που σκοτώθηκε την ώρα που μετέφερε διαταγές. Την Τζανετή που χτίζοντας οχυρωματικά στην πρώτη γραμμή τραυματίστηκε βαριά στο λαιμό και προσπαθούσε να κρύψει τον τραυματισμό της για να μην εγκαταλείψει τη μάχη....................
Το βράδυ της προηγούμενης οι Σκόμπηδες δεν δίστασαν να οχυρώσουν την Ακρόπολη, κι έτσι από εκεί θέρισαν τις θέσεις του ΕΛΑΣ στου Μακρυγιάννη. .... Ο Παρθενώνας, το μεγαλύτερο μνημείο ενός αθάνατου πολιτισμού, γίνηκε πυροβολείο....
.....Το εργοστάσιο ΕΘΕΛ το υπεράσπιζαν 4 ελασίτες Σε μια από τις μάχες αυτές σκοτώθηκε
σαν ήρωας και ο β' καπετάνιος του II τάγματος, Μήτσος Στραλάκος από το Κατσιπόδι.
Την ίδια μέρα έμεινε στα χέρια του ΕΛΑΣ το πτώμα ενός Άγγλου στρατιώτη και θάφτηκε με όλες τις τιμές...........................Στον τομέα του Αρδηττού οι μάχες μαίνονται καθημερινά....
Στο πρώτο χαράκωμα δυο ελασίτες, ο Κ. Γκίκας (Μαχαίρας) και ο Αργυρής Κ. πιάνουν μόνοι τους 11 αιχμαλώτους οπλισμένους με αυτόματα. Τους αφοπλίζουν και προχωράνε για το επόμενο χαράκωμα. Οι Εγγλέζοι που βρίσκονταν μέσα σ' αυτό σηκώνουν άσπρη σημαία και δολοφονικά πυροβολούν και τραυματίζουν τον Γκίκα, που κυλιέται μέσα στο χαράκωμα βαριά τραυματισμένος. Εκεί τα χτήνη τον ξεσκίζουν με τις ξιφολόγχες τους. Σε λίγο πέφτουν κι αυτοί αιχμάλωτοι στα χέρια
του ΕΛΑΣ κι όμως δεν εκτελούνται επί τόπου, όπως θα ήταν φυσικό........Στην Καισαριανή δεν αξίζουν κλάματα.Οι τελευταίοι υπερασπιστές της ανταρτομάνας πολεμάνε μέχρι την τελευταία σφαίρα. Ο αντάρτης Λουμπάρ σκοτώνεται, ο μαχητής Βαγγέλης Κυλισμανής πέφτει ηρωικά
υπερασπίζοντας τη γέφυρα του Νοσοκομείου Συγγρού..................
Δολοφόνοι και εγκληματίες
Η αντίσταση του Δεκέμβρη δε φανέρωσε μονάχα το μεγαλείο και τον ηρωισμό της
λαϊκής ψυχής αλλά ξεσκέπασε όλη τη χτηνωδία και την αιμοβοριά του φασισμού.
Οι αγριότητες που διέπραξαν οι Εγγλέζοι και οι σύμμαχοί τους Μπουραντάδες, τσολιάδες,
Ριμινίτες, εδεσίτες, χίτες και όλο το κατακάθι της προδοσίας σε βάρος των ελασιτών και
του άμαχου λαού ξεπερνούν κάθε όριο. . Μοναχά ο πρώτος βομβαρδισμός της Καισαριανής στις 6/12 στοίχισε 240 νεκρούς και τραυματίες. Τα 75% από τα θύματα της Δεκεμβριανής Αντίστασης είναι άμαχοι. Ας πάρουμε μια συνοικία που δεν χτυπήθηκε με τη λύσσα που χτυπήθηκαν οι άλλες,
το Παγκράτι. Τα 90% των καταστροφών έγιναν στις περιοχές Βαρνάβα -Βρυσούλα Πλαστήρα,
που απείχαν πάνω από 700 μέτρα από τη γραμμή του μετώπου. Από το σύνολο
των καταστροφών μόνο ένα 8% οφείλεται στον ΕΛΑΣ και αυτές σε σημεία απ' όπου θα
περνούσαν οι Σκόμπηδες και ήταν απαραίτητη η κατασκευή οδοφραγμάτων.
Ούτε μια ανατίναξη δεν έγινε από τον ΕΛΑΣ που να μην ήταν ζωτικά απαραίτητη για την
άμυνα του μετώπου.
Να οι καταστροφές που προξένησαν τα άδοξα κανόνια και ρουκετοβόλα του Σκόμπι:
Βαριές ζημιές Ολικές καταστροφές Νεκροί άμαχοι Τραυματίες άμαχοι
Καισαριανή 413 48 10 580
Βύρωνας 94 15 20 50
Παγκράτι 28 8 15 50
Γούβα-Μετς 45 10 20 65
Αη Γιάννης 28 9 18 70
Νέος Κόσμος 20 6 15 40
Δουργούτι 32 12 8 30
Ζωγράφου-Κουπόνια 17 4 5 11
Κατσιπόδι 20 8 16 32
Νέα Ελβετία 12 3 8 19
Υμηττός 8 2 5 10
Σύνολο 715 125 440 957
Αυτός είναι ο θλιβερός απολογισμός ενός βάρβαρου πολέμου. Θα έμενε όμως ατελείωτος αν δεν αναφέραμε και την απερίγραπτη αγριότητα που δείχτηκε ενάντια στους ελασίτες αιχμαλώτους και τους αμάχους. Οι αιχμάλωτοι τεμαχίζονταν κυριολεκτικά από τους Εγγλέζους, τους χωροφύλακες και τους Ριμινίτες. Εδώ θ' αναφέρουμε μερικά επεισόδια μονάχα από το ατελείωτο ημερολόγιο της φρίκης και του εγκλήματος.
Στις 4/12 ο καπετάνιος του 6ου λόχου Κατσιποδιού πρώην υπενωμοτάρχης της χωροφυλακής, Σπύρος Καρτζής τραυματίστηκε σοβαρά από ελεύθερο σκοπευτή. Ο συναγωνιστής του Παναγιώτης Β. με κίνδυνο της ζωής του τον μεταφέρει στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών δίπλα στο Μηχανοκίνητο Τμήμα Αστυνομίας Πόλεων. Εκεί του έγινε αμέσως μετάγγιση αίματος και επέμβαση, και οι γιατροί αποφάνθηκαν πως θα ζήσει. Τη στιγμή που ο σ. Παναγιώτης ετοιμαζόταν να φύγει εισβάλλουν στο νοσοκομείο Μπουραντάδες και με τ' αυτόματα στα χέρια άρχισαν να παίρνουν τους τραυματίες
αιμόφυρτους και να τους οδηγούν έξω. Ο σ. Παναγιώτης για να γλυτώσει κατεβαίνει στο
υπόγειο κι εκεί βρέθηκε μπροστά σ' ένα αποτρόπαιο θέαμα. Σωριασμένα το ένα πάνω στο
άλλο κοίτονταν 14 πτώματα που έφεραν όλα τραύματα στο πίσω μέρος του κρανίου. Είχαν
εκτελεστεί από τους Μπουραντάδες. Ο Σπύρος Καρτζής εκτελέστηκε την ίδια μέρα από τα
χτήνη του μηχανοκίνητου.
Στις 20/12 αιχμαλωτίζεται ο θρυλικός λοχαγός του 4ου λόχου του Προτύπου Τάγματος
Ορέστης, μαζί με 15 μαχητές στο άλσος των Κουπονιών. Οι Ριμινίτες όρμησαν σαν θηρία
πάνω στους αιχμαλώτους και τους κομμάτιασαν με τις ξιφολόγχες και τους σουγιάδες.
Η ιατροδικαστική έκθεση λέει πως μόνο το πτώμα του καπετάν Ορέστη είχε 50 μαχαιριές
στο στήθος και στο κεφάλι με σουγιάδες και ξιφολόγχες.
Στις 19/12 χωροφύλακες εξετέλεσαν στο σπίτι της οδού Σεβαστείας 24 (Κουπόνια), αφού
τους βασάνισαν απάνθρωπα, τρεις τραυματίες του ΕΛΑΣ.
Την ίδια μέρα εκτελέστηκαν ένας τραυματιοφορέας και άλλος ένας τραυματίας ελασίτης
στη διασταύρωση Σεβαστείας Ιλυσσίων.
Στο σπίτι της οδού Ιλυσσίων 11β εκτελέστηκαν από τους κτηνανθρώπους της χωροφυλακής
άλλοι 4 τραυματίες. Οι κάτοικοι των γειτονικών σπιτιών υποχρεώθηκαν να τους θάψουν
μαζί με άλλα 20 πτώματα εκτελεσθέντων στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου.
Στο άλσος των Κουπονιών εκτελέστηκαν άλλοι 5 αιχμάλωτοι και θάφτηκαν εκεί.
Το Γενάρη τους ξέθαψαν και τους μετέφεραν σε άγνωστη κατεύθυνση. Στην ίδια συνοικία ένας
ενωμοτάρχης της χωροφυλακής δολοφόνησε τον Δ. Ιωαννίδη (Παμφηλίας 9), επειδή βρέθηκε
πάνω του μια προκήρυξη με ημερομηνία 12 Οκτωβρίου.
Στις 17/12 στη μάχη του Αρδητού οι Σκόμπηδες σήκωσαν λευκή σημαία και ύπουλα
τραυμάτισαν τον ελασίτη Γκίκα. Τον κατακρεούργησαν έπειτα με τους σουγιάδες.
Στις 25/12 μια ομάδα αντάρτες απομονώθηκε και αιχμαλωτίστηκε στο εργοστάσιο Φιξ. Οι
Εγγλέζοι τους έβγαλαν τα μάτια με τις ξιφολόγχες και έπειτα τους έσφαξαν σαν τα τραγιά.
Ενός ελασίτη που παρακολουθούσε κρυμμένος τη φριχτή αυτή σκηνή άσπρισαν τα μαλλιά
μέσα σε λίγα λεπτά.
Στις 29/12 στην τελευταία μάχη της Καισαριανής πιάστηκε αιχμάλωτος ο ανθ/γός του
αντάρτικου Λάζαρος Κεφαλίδης. Οι χωροφύλακες τον εκτέλεσαν την ίδια μέρα στην οδό
Κριεζώτου. Στην Καισαριανή ο Νίκος Σταμπούλος πιάνεται αιχμάλωτος αφού εξάντλησε και την τελευταία σφαίρα. Ένας χωροφύλακας τον εκτελεί επί τόπου...
Από τους αιχμαλώτους που πιάστηκαν στην τελευταία μάχη της Καισαριανής δεν έμεινε
κανένας ζωντανός. Οι Ρημινίτες κι οι χωροφύλακες διηγόντουσαν με αφάνταστη κτηνωδία
στους κατοίκους των Κουπονιών πως τους ξεκοίλιασαν με τις ξιφολόγχες. Ένας επιλοχίας
περηφανευόταν πως δολοφόνησε 12 ελασίτες αιχμαλώτους ανάμεσα στους οποίους κι ένα
κορίτσι! Έπειτα από την άτιμη αυτή δολοφονία, που γίνηκε μπροστά στα μάτια των «συμμάχων»,
λεηλάτησαν όλα τα σπίτια και κάψανε 3 τετράγωνα παράγκες.
Μα, όπως είπαμε, η λύσσα τους δε ξέσπασε μονάχα στους τραυματίες και τους αιχμαλώτους.
Οι όλμοι, το πυροβολικό, τα τανκς και τα αεροπλάνα έκαναν θραύση στους αμάχους.
Οι συνοικίες μας ζούσαν κάτω από καταιγισμό φωτιάς και σίδερου.
Στις 9/12 αγγλικά αεροπλάνα πολυβόλησαν τον άμαχο πληθυσμό στο Δουργούτι με
αποτέλεσμα 3 νεκρούς και 8 τραυματίες. Την ίδια μέρα αγγλικό τανκ από την οδό Ρηγίλλης
τραυμάτισε δυο γυναίκες στο Βατραχονήσι.
Στις 10/12 αγγλικά αεροπλάνα βομβάρδισαν με δέσμες βομβών την Καισαριανή, την ώρα
που ο κόσμος έκανε ουρά έξω από τους φούρνους. Ταυτόχρονα πολυβόλησαν το Βύρωνα και
την Ν. Ελβετία. Τα θύματα από τον άμαχο πληθυσμό ξεπέρασαν τα εκατό.
Στις 12/12 η Καισαριανή είχε άλλα 40 θύματα από όλμους, οβίδες και πολυβολισμούς. Την
ίδια μέρα στον Υμηττό όλμοι και οβίδες καταστρέφουν τρία σπίτια κοντά στο νοσοκομείο
Ηλέχτρα και τραυματίζουν δυο γυναίκες κι ένα γέρο. Το Μετς βάλλεται από το πρωί μέχρι το βράδυ και κανένα σπίτι σχεδόν δεν έμεινε ανέπαφο. Στις 15/12 πέφτουν όλμοι στο Άλσος Παγκρατίου, στην Πλατεία Πλαστήρα, στον Προφήτη Ηλία. Τα θύματα ξεπερνούν τα 25.
Στις 17/12 οι Εγγλέζοι κατέλαβαν τις πολυκατοικίες του Δουργουτιού, αφού τις έκαναν
κόσκινο με τα κανόνια και τα πολυβόλα των τανκς. Τα μεσάνυχτα έβγαλαν στο δρόμο όλους
τους ενοίκους, ακόμα και γυναίκες με τα νυχτικά τους και με τα μωρά στην αγκαλιά. Τους
συγκέντρωσαν με τους υποκόπανους σε μια γωνιά ενώ οι γυναίκες ούρλιαζαν, τρελές από
τον τρόμο τους και λιποθυμούσαν. Αφού τις τυράννησαν και τις εξευτέλισαν με κάδε τρόπο,
τις άφησαν και κράτησαν τους άντρες. Αυτούς τους οδήγησαν στο γκαράζ της Λυών όπου
τους παρέλαβαν οι Μπουραντάδες. Ενώ τα χτήνη του Μπουραντά τους κακοποιούσαν με
τον πιο απάνθρωπο τρόπο, οι Εγγλέζοι τους σφράγισαν στο μέτωπο με κόκκινη σφραγίδα
και έπειτα τους έστειλαν στο Χασάνι.
Στις 10/12 χτυπήθηκε από όλμο το παιδικό άσυλο της Καισαριανής, παρ' όλο που στη στέγη
του κυμάτιζε μια σημαία του Ερυθρού Σταυρού. Τραυματίστηκε σοβαρά ο Ε. Διαπαρός.
Στις 6/12 βομβαρδίστηκε με όλμους το πολυιατρείο του Βύρωνα. Στις 7 /1 2 η επίθεση
επαναλήφθηκε τη φορά αυτή από αεροπλάνα.
Στις 9/12 χτυπήθηκε το νοσοκομείο Αη Γιάννη. Στις 14/12 οι Σκόμπηδες σκότωσαν στο Μετς
τη νοσοκόμα Έφη Γεωργοπούλου καθώς και μια άλλη. Στις 15/12 Άγγλοι έπιασαν το υπ'
αριθ. 2517 νοσοκομειακό αυτοκίνητο και αιχμαλώτισαν τους τραυματιοφορείς Π. Αυριλιώνη,
Η. Ματσάτσα, Δ. Σωτηριάδη, Σ. Σαμαρά, Καλογήρου, Ρούσσο και Μ. Σαμαρά που τους
οδήγησαν στο Χασάνι. Το νοσοκομείο «Ηλέχτρα» τις τελευταίες μέρες βομβαρδιζόταν
συστηματικά. Ήταν απερίγραπτες οι σκηνές τρόμου που ξετυλίχτηκαν εκεί μέσα. Αδελφές
φορτωμένες με δυο τραυματίες η κάθε μια κατρακυλούσαν τις σκάλες του υπογείου.
Τραυματίες με τραύματα της κοιλιάς και του θώρακα σερνόντουσαν και ξερνούσαν αίμα
προσπαθώντας να κατέβουν στο υπόγειο. Εκεί στιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο κοίτονταν
τα βασανισμένα σώματα των ελασιτών και των αμάχων. Κάτι τέτοια αίσχη στιγματίζουν τον πολιτισμό και είμαστε βέβαιοι πως όταν η αλήθεια για το Δεκέμβρη δα λάμψει, ο αγγλικός λαός δα πρέπει να κρύψει το πρόσωπό του από ντροπή. Το κορύφωμα όμως της χτηνωδίας αποτέλεσε ο πολυβολισμός μιας κηδείας. Στις 14/12, ενώ γινόταν η κηδεία 4 θυμάτων από τον άμαχο πληθυσμό και η νεκρική πομπή κατευθυνόταν προς το νεκροταφείο της Ν. Σμύρνης, δέχτηκε επίθεση από τρία σπίτφαϊαρ. Όταν τέλειωσε η επίθεση γύρω από το φέρετρο κοίτονταν 2 τραυματίες και ένας νεκρός, ο παπάς Πέτρος Συνοίκης. Πάνω στα θύματα μετρήθηκαν 30 τραύματα από σφαίρες...
«Άι αγριότητες του Δεκεμβρίου...» φωνάζει η αντίδραση...
Τους απαντάμε: Δεν έγιναν απλώς αγριότητες, έγιναν χτηνωδίες και εγκλήματα που δεν μπορεί κανείς να τα περιγράφει! Αλλά έγιναν από εσάς και τους "συμμάχους" σας! Τώρα μένει ν' απαντήσουμε στην πτωματολογία και τα ηλίθια και αναίσχυντα κατασκευάσματα για σφαγές, λεηλασίες, ανασκολοπισμούς και όλα τα νοσηρά αποκυήματα της εκφυλισμένης φαντασίας της πλουτοκρατίας. Αλλά το μεγάλο «κόλπο» ήτανε η πτωματολογία. Εκεί οι πλουτοκράτες και οι Τόρηδες ξεπέρασαν και τον Γκέμπελς. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλοι οι νεκροί του Δεκέμβρηαπό τις τέσσερις γωνιές της Αθήνας, του
Πειραιά και των χωριών της Αττικής, αφού πέρασαν από μια ορισμένη επεξεργασία. Η επεξεργασία ήταν ο τεμαχισμός των πτωμάτων για να κατασκευαστούν οι ανύπαρκτες αγριότητες. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος των κουβάδων με τα μάτια και των ακρωτηριασμών. Εκλήθη τότε ο ειδικός πτωματολόγος Σερ Γουόλτερ Σιτρίν και άρχισε να τραβάει τα μαλλιά του. Κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε πως ο κ. Σιτρίν αγνοούσε ότι στους ομαδικούς τάφους του Περιστεριού βρίσκονταν περισσότερα πτώματα σκοτωμένων ελασιτών και αμάχων παρά εκτελεσθέντων δοσίλογων. Τα κομματιασμένα από τους όλμους και τις ρουκέτες πτώματα των γυναικόπαιδων της Καισαριανής και του Περιστεριού βρέθηκαν ανακατεμένα με τα πτώματα των δοσίλογων. Τα πτώματα των ελασιτών που έπεσαν για την πατρίδα τους βρέθηκαν στην ίδια τρύπα με πτώματα των δήμιων του Παπαγιώργη και της Γκεστάπο. Μεγαλύτερη βρισιά για τους νεκρούς μας δεν γινόταν!
Να μερικά παραδείγματα που ξεσκεπάζουν την απαίσια βιομηχανία των «εκτελεσθέντων»:
---Ο Γ. Πατιστής αστυφύλακας του ΚΓ' και μέλος της πολιτοφυλακής Υμηττού τραυματίστηκε
στις 27/12 από όλμο στην πλατεία Υμηττού και την επομένη πέθανε. Τον θάψανε στο λοφίσκο της εκκλησίας Πέτρου και Παύλου. Το Γενάρη η οικογένειά του βρήκε το πτώμα του στην Καισαριανή μαζί με άλλα πτώματα «σφαγιασθέντων».
---Ο Κ. Μπάμπουλης τραυματίστηκε από όλμο στο Παγκράτι και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο
του ΕΛΑΣ. Μετά την εγχείριση πέθανε. Στο μεταξύ μεσολάβησε η υποχώρηση και το πτώμα
του βρέθηκε στο Περιστέρι.
---Οι Π. Σωτηριάδης, Δ. Σακελλαριάδης και η αδελφή του, ο Πετράτος, I. Ζήσης, ο Γιαννισαφάκος και η αδερφή του, όλοι άμαχοι που σκοτώθηκαν στο Παγκράτι από όλμους παρουσιάστηκαν από την κυβέρνηση Πλαστήρα σαν «εκτελεσθέντες». Τους τράβηξαν μάλιστα και φωτογραφίες!
---Ο Σ. Αλεξίου, δικηγόρος, στέλεχος του κόμματος δολοφονήθηκε στις 5/12 από χαφιέδες στην
οδό Σταδίου. Οι μάχες που μεσολάβησαν δεν επέτρεψαν στην οικογένειά του να πάρει το πτώμα του. Το Φλεβάρη βρέθηκε στο Περιστέρι το πτώμα του με κομμένη τη μύτη και τα αυτιά και με την επιγραφή: «σφαγιασθείς υπό ελασιτών».
---Ο ταγματάρχης Κανέλης σκοτώθηκε από αδέσποτη σφαίρα στη μάχη της Εφορίας Υλικού
Πολέμου. Το πτώμα του το πήραν οι Ριμινίτες από τους συγγενείς του δήθεν για να το θάψουν και το Γενάρη το ξέθαψαν και το έστειλαν στο Περιστέρι.
---Ο Στάθης Παπαδάκης 18 ετών από τον Υμηττό (Ερασινίδου 34) τραυματίστηκε το Δεκέμβρη και πέθανε. Οι δικοί του τον έθαψαν στον Άγιο Αρτέμη. Στις 22 του Φλεβάρη η αστυνομία υποχρέωσε τη μάνα του να ξεθάψει το πτώμα του και να το αφήσει εκτεθειμένο για πολλές μέρες στη Ζωοδόχο Πηγή της Καισαριανής.
----Στις 22 του Δεκέμβρη ο Μωϋσής Τσανακαλιώτης ετών 32, (Χρυσοστόμου Σμύρνης 11 Ν.
Ελβετία) σκοτώθηκε από όλμο την ώρα που πήγαινε στον μπακάλη κοντά στου Σαπόρτα που είναι μια γεφυρούλα. Μαζί με τον Τσανακαλιώτη σκοτώθηκαν και δυο γριές. Τον παρουσίασαν σαν δολοφονημένο από τον ΕΛΑΣ και στο μνημόσυνο που έγινε ύστερα από 40 μέρες ο παπάς του Αγ. Δημητρίου Βασίλειος βρήκε την ευκαιρία να κατακεραυνώσει από τον άμβονα «τους μισερούς κουκουέδες δολοφόνους».
---Τρεις μέρες ύστερα από την αποχώρηση του ΕΛΑΣ από την Αθήνα ένας της Ασφάλειας και τρεις με πολιτικά πήγαν στην οδό Δικαιάρχου στο Παγκράτι και πιάσαν το αντρόγυνο Τσιλιπονίδη. Την άλλη μέρα βρέθηκαν κι οι δυο σκοτωμένοι στο Ζάππειο. Είναι φανερό ποιος τους δολοφόνησε. Οι εφημερίδες όμως γράψαν πως εκτελέστηκαν από τον ΕΛΑΣ!
---Η αδελφή νοσοκόμα Μαρία Πανά υπηρετούσε στο Ασκληπιείο νοσοκομείο Βούλας του
Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Από εκεί ήρθε εθελοντικά στο νοσοκομείο του ΕΛΑΣ Ν. Σμύρνης, όπου προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες. Από τις 20 μέχρι 28 του Δεκέμβρη υπηρέτησε στο συνεργείο του ΕΛΑΣ Υμηττού. Στις 28 του Δεκέμβρη ολόκληρο το προσωπικό του χειρουργείου ξεκίνησε μέσα σε άγρια χιονοθύελλα για το Κορωπί. . Η ηρωίδα Μαρία Πανά δε μπόρεσε ν' αντέξει και ξεψύχησε εκεί. Στις 26/2/45 οι εφημερίδες «Βραδυνή» και «Ασύρματος» δημοσίευαν την εξής είδηση; «Ο ιατροδικαστής κ. Ψημάρας ανεύρεν εις τον Υμηττόν το πτώμα της νοσοκόμου Μαρίας Πανά, ήτις συλληφθείσα υπό των ελασιτών αφού εκακοποιήθη και εβιάσθη, εξετελέσθη...» Εύγε κ. Ψημάρα!
Υπάρχουν όμως και εκατοντάδες πτώματα αγνώστων που ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε
φορτηγά για να πάρουν το δρόμο για το Κατίν. Όλοι οι τάφοι των ελασιτών και των αμάχων ανασκάφτηκαν και τα πτώματα εξαφανίστηκαν.
Στις 6/1/45 συνεργεία του Δήμου Βύρωνα ξέθαψαν 50 πτώματα ελασιτών από το αλσύλλιο
της Αγ. Τριάδας.
Στις 10 του Γενάρη ξεθάφτηκαν τα πτώματα 60 ελασιτών και αμάχων που είχαν ταφεί στη
μάντρα του 1ου Νεκροταφείου.
Το Γενάρη ξεθάφτηκαν και από τα Κουπόνια συνολικά 38 πτώματα αιχμαλώτων ελασιτών
που είχαν εκτελεστεί από τους ριμινίτες.
Μετά την αποχώρηση του ΕΑΑΣ όλη η λύσσα των μοναρχοφασιστικών καθαρμάτων
ξέσπασε πάνω στις αδούλωτες Ανατολικές Συνοικίες. Όλοι οι κάτοικοι της Ανατολικής Αθήνας θεωρήθηκαν εαμοκομμουνιστές και καταδιώχθηκαν σαν τα άγρια θηρία. Χίλιοι πενήντα πιάστηκαν και στάλθηκαν στην Ελ Ντάμπα, δυο χιλιάδες περίπου πετάχτηκαν στα μπουντρούμια του μεταδεκεμβριανού κράτους και βασανίστηκαν με τον αγριότερο τρόπο. Ανάμεσα σ' αυτούς και η ηρωίδα Ευτυχία Μορίκη απ' την Καισαριανή, που οι χτηνάνθρωποι του ΚΑ' τμήματος Κοράκης και σία, αφού αποπειράθηκαν να τη βιάσουν, την πέταξαν φυματική απ' τα βασανιστήρια στις γυναικείες φυλακές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου