Από της 4ης Αυγούστου 1936 έβαδίσαμεν όλοι μαζί στερεά ηνωμένοι.Τό τι έγινεν έκτοτε το γνωρίζετε όλοι.Οι σκοποί μας ήσαν πολλαπλοί και πολυσχιδείς, αλλά τους μαζεύω είς όλίγο μόνον δια να τους παρουσιάσω ένώπιον σας:Πρώτος σκοπός η ασφάλεια του Κράτους από παντός εξωτερικού κινδύνου, μέ δύο κατευθύνσεις κυρίως: Την μίαν πολεμικήν και την άλλην διπλωματικήν. Επρεπε ν' άρχίσωμεν την δημιουργίαν πολεμικών δυνάμεων, επίμοχθον καΐ δυσχερέστατον, διότι ό στρατός μας επέρασεν από περιπετείας και διότι έπρεπε να ευρεθούν και τα αναγκαία οικονομικά μέσα.Εδαπανήσαμεν Ελληνικέ Λαέ μέχρι τής στιγμής 9.000.000.000 δραχ. και βαδίζομεν πρός 10.000.000.000 καΐ πλέον. Αυτά δέ όλα ήσαν χρήματα ιδικά σου, Δέν βοήθησε κανένας ξένος.
Δέν είχομεν καμμίαν βοήθειαν από κανένα. Ησαν χρήματα δια τά οποία δεν σε έπεβαρύναμεν μέ καμμίαν βαρειάν φορολογίαν, ούτε έθιξαμε την αποταμίευσίν σου.Τό δεύτερον ήτο ότι έπρεπε η Ελλάς να διαχειρισθεί και διπλωματικώς τά ζητήματα τά αφορώντα την ασφάλειάν της. Στερέωμα της Βαλκανικής συμμαχίας, απόλυτος έντιμότης καΐ πίστις εις τους συμμάχους μας, διατήρησις τών φιλιών των έξω της Ελλάδος. Το αποτέλεσμα της διπλωματικής αυτής εργασίας τό έχεις υπ`όψιν σου, Ελληνικέ Λαέ, διότι το είδες εκδηλούμενον κατά τας ήμέρας
του Πάσχα.. Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Δεύτερος σκοπός ήτο η αναστήλωσις του εθνικού φρονήματος, η επάνοδος των μεγάλων καί ευγενών παραδόσεων, η πίστις εις τό μέλλον της Πατρίδος. Είχομεν να αντιμετωπίσωμεν, κατά τήν πραγματοποίησιν του σκοπού αυτού, τήν φθοροποιόν ενέργειαν του κομμουνισμού, την οποίαν κατεβάλαμεν και την οποίαν συνετρίψαμεν. Εΐχομεν νά αντιμετωπίσωμεν την νοσηράν διανόησιν, η όποία ενόμιζεν ότι αποτελεί έργον προόδου τό νά πείσει τούς "Ελληνας ότι η ελληνικότης των ήτο κάτι το δευτερεύον ή και περιττόν.
Νά πείσει ότι έπρεπε κυρίως νά προσέξωμεν εις τάς παραδόξους ιδέας, τας εντελώς αορίστους καί νεφελώδεις, του άνθρωπισμού, ότι έπρεπε νά φέρουν τά πλέον παράδοξα καί τά πλέον εις τινας περιστάσεις ανήθικα ήθη και έθιμα εις την χώραν. Την έπολεμήσαμεν και την νοσηράν αυτήν διανόησιν και την περιωρίσαμεν είς ελάχιστον κύκλον, ώστε νά μή δύναται νά είναι πλέον έπιβλαβής.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Τρίτος σκοπός υπήρξεν η κοινωνική μεταρρύθμισις. Και εννοώ κοινωνικήν μεταρρύθμισιν πρώτα την ανύψωσιν του εργατικού κόσμου, ο οποίος έπρεπε νά αισθανθή ότι ολόκληρη η κοινωνία είναι αλληλέγγυος προς αυτόν και να θεωρήση η κοινωνία ότι το οφείλει εις τον εργατικόν κόσμον, του το οφείλει ως υποχρέωσιν και όχι ως ελεημοσύνην.
Επειτα, έπρεπε νά μεριμνήσωμεν διά το έτερον σκέλος του οικοδομήματος, διά τον άγρότην. Τον ελαφρώσαμεν από το βάρος τών χρεών, υπό το όποιον εστέναζε και εφροντίσαμε νά του δώσωμεν όλα τα μέσα, ούτως ώστε να ημπορή να ριχθή με όλην του την ψυχήν εις την δουλειά, διά να αναπτύξη την παραγωγήν και να ανοίξη τους πόρους της ευδαιμονίας του Εθνους.
Επάνω εις τους δύο αυτούς ογκώδεις στύλους, εστηρίξαμεν το αστικόν καθεστώς της Ελλάδος. Επρεπε να φροντίσωμεν διά την τάξιν των ενδιών, των πασχόντων, των ασθενών. Και γνωρίζατε όλοι τι έκαμε κατά τό διάστημα τών τριών αυτών ετών η κοινωνική πρόνοια.
Η άλλη όψις της κοινωνικής μεταρρυθμίσεως ήτο η φροντίς διά την διοίκησιν της χώρας. Ήτο η κατάργησις τών προνομίων. Η παύσις τής διαιρέσεως των πολιτών εις προνομιούχους και μη, ή εξίσωσις όλων των πολιτών μεταξύ των. Συγχρόνως δε εμεριμνήσαμεν και δια την δικαιοσύνην, άνευ της οποίας δέν ήτο δυνατόν να υπάρχη πολιτεία. Ετσι εννοήσαμεν τήν κοινωνικήν μεταρρύθμισιν, η οποία ανταποκρίνεται σ' εναν πόθο τόσο σφοδρά, δικό σου, "Ελληνικέ Λαέ, καί η οποία συντελείται και θα εξακολουθήση συντελουμένη κατά τόν ίδιον τρόπον, μέχρις ότου σου στερεώση τό αίσθημα της απολύτου ελευθερίας. Διότι τώρα και μόνον είσαι ελεύθερος, Ελληνικέ Λαέ, όταν ούδείς δύναται νά σέ πιέση και όταν ο καθένας από σάς, ίσος πρός όλους τούς άλλους, δύναται, απέναντι οιασδήποτε Αρχής, να επιδιώξη άπ` ευθείας τό δίκαιον του.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Ο τέταρτος σκοπός μας ήτο η έντασις της πάσης φύσεως εθνικής παραγωγής, υλικής καΐ πνευματικής. Διά νά ήμπορέσωμεν να άναπτύξωμεν την παραγωγήν, εχρειάζοντο παραγωγικά έργα. Καί πρός εκτέλεσιν αυτών τών έργων (δρόμων, λιμένων, αποξηράνσεων ελών και πάσης φύσεως παραγωγικών έργων) διεθέσαμεν 1345 έκατομμύρια τό χρόνο. Και κατορθώσαμεν, μέχρις αυτής της στιγμής, νά σου δώσομεν, Ελληνικέ Λαέ, 1853 χιλιόμετρα νέων 6δών, 276.000 νέα στρέμματα πρός καλλιέργειαν, νά προστατεύσωμεν από τας πλημμύρας καΐ νά καταστήσωμεν παραγωγικά ενα εκατομμύριον νέων στρεμμάτων και να εξασφαλ(σωμεν την άρδευσιν υλλων 470.000 νέων στρεμμάτων. Και αυτά τά χρήματα είναι δικά σου. Ελληνικέ Λαέ. Είναι εκείνα, τα οποία ελάβομεν, κατά μέροςμέν από τους φόρους σου, και κατά μέρος απο τήν άποταμίευσίν σου.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Δέν παρημελήσαμεν και τήν καλλιτεχνικήν παραγωγήν εν γένει. Εκατομμύρια όλόκληρα εξωδεύσαμεν διά την ενθάρρυνσιν των καλλιτεχνών, διά την αγοράν εικόνων και αγαλμάτων και, ίδίως, δια το θέατρον μας το οποίον αποτελεί την καθ`εαυτό εθνικήν τέχνην της Ελλάδος από των άρχαιοτέρων χρόνων μέχρι σήμερον.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Ο πέμπτος σκοπός μας ήτο ή μέριμνα διά τήν δημοσιονομίαν. Διότι, πως θα εξετελούντο τόσα και τόσα πράγματα. Που θά ευρίσκοντο τά δισεκατομμύρια διά τάς πολεμικάς μας παρασκευάς, που θα
εξευρίσκοντο τά δισεκατομμύρια διά τα παραγωγικά έργα, διά τά έργα της προνοίας, διά τά σχολεία, διά τά δικαστηρια.Που αλλού παρά εις την οικονομίαν του λαού.Καί έν τοσούτω, κατωρθώσαμεν να μή σας έπιβαρύνωμεν, παρά διά μιας φορολογίας έλαχίστης η οποία δεν υπερβαίνει τά 500 έκατομμύρια το έτος, απέναντι των δισεκατομμυρίων, που σας εδώσαμεν εις εργα. Και τό κατωρθώσαμεν τό θαΟμα αύτό, διότι ένοικοκυρεύσαμεν τά οίκονομικά μας. Καί, μ'αύτόν τόν τρόπον, κατωρθώσαμεν νά πσρουσιάσωμεν τό φαινόμενον, διά τό όποιον απορούν οι ξένοι: Χωρίς νά έπιβαρύνωμεν τόν Έλληνικόν Λαόν διά φόρων ύπερμέτρων, κατωρθώσαμεν νά του δώσωμεν εκείνα τα οποία δέν είχεν αποκτήσει ούτε σέ μιά έκατονταετίαν.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Ο έκτος σκοπός—και εδώ σας βεβαιώ είμαι βαθύτατα συγκεκινημένος—έκτος σκοπός μας ήτο η οργάνωσις της Νεολαίας. Διότι εσκέφθηκα, όπως σκέπτεσθε καί όλοι σεις, ότι, οποιοδήποτε μεγαλούργημα έάν κατορθώσουμε, ό,τιδήποτε μεγαλοπρεπή πράγματα καί εάν εκάμναμεν, όλα αυτά θά ήσαν τίποτε, εάν η γενεά, η οποία έρχεται μετά από ημάς δεν είναι εις θέσιν όχι μόνον να τα έκτιμήση άλλά και νά τά προαγάγη και να τά υψώση ακόμη πιό επάνω από εκεί πού τα υψώσαμεν ήμείς. Κατά τό διάστημα της τριετίας ιδρύσαμεν 1739 σχολεία, διωρίσαμεν 3288 δημοδιδασκάλους καΐ νηπιαγωγούς και εκατόν ακόμη εκτάκτους. Δεν είμαι ακόμη ευχαριστημένος, διότι νομίζω ότι δέν έκάμαμεν ακόμη άρκετά καί μόλις μου επιτρέψουν αι δαπάναι της πολεμικής προπαρασκευής, θα κάμω τά άδύνατα δυνατά διά να ενισχύσω ακόμη περισσότερον την παιδείαν.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου